Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 GElijck de sneeuw in de somer, ende gelijck de regen in den oogst; alsoo en past den sot de eere niet. |
| 2 Gelijck eene mussche is tot wechsweven, gelijck eene swaluwe tot vervliegen; also en sal een vloeck, die sonder oorsake is, niet komen. |
| 3 Een sweepe is voor het peert, een toom voor den esel; ende eene roede voor den rugge der sotten. |
| 4 En antwoordt den sot nae sijne dwaesheyt niet: op dat ghy oock hem niet gelijck en wordet. |
| 5 Antwoordt den sort nae sijne dwaesheyt: op dat hy in sijne oogen niet wijs en zy. |
| 6 Hy snijdt [sich] de voeten af, [ende] drinckt gewelt, die bootschappen sendt door de hant van een sot. |
| 7 Heft de beenen van den creupelen op: also is een spreucke in de mont der sotten. |
| 8 Gelijck hy, die een [edel-] gesteente in eenen slinger vindt: alsoo is hy, die den sot eere geeft. |
| 9 [Gelijck] een doorn gaet inde hant eens dronckaerts; alsoo is eene spreucke inden mont der sotten. |
| 10 De groote doen een yegelick verdriet aen: ende hueren de sotten, ende hueren de overtreders. |
| 11 Gelijck een hont tot sijn uytspouwsel weder keert: [alsoo] her-neemt de sot sijne dwaesheyt. |
| 12 Hebt ghy eenen man gesien, die wijs in sijne oogen is? van eenen sot is meer verwachtinge dan van hem. |
| 13 De luyaert seyt, Daer is een felle leeuw op den wech; een leeuw is op de straten. |
| 14 Een deure keert om op hare herre; alsoo de luyaert op sijn bedde. |
| 15 De luyaert verbercht sijn hant in den boesem: hy is te moede, om die weder tot sijnen mont te brengen. |
| 16 De luyaert is wijser in sijnen oogen, dan seven die [met] reden antwoorden. |
| 17 De voorbygaende die sich vertoornt in eenen twist, [die] hem niet aen en gaet, is [gelijck] die eenen hont by de ooren grijpt. |
| 18 Gelijck een die sich veynst te rasen, die vyer spranckelen, pijlen, ende doodelicke dingen werpt: |
| 19 Alsoo is een man, die sijnen naesten bedriegt: ende seyt; Iock icker niet mede? |
| 20 Asser geen hout en is, gaet het vyer uyt: ende alsser geen oorblaser en is, wort het gekijf gestilt. |
| 21 De doove kole is om de vyerige kole, ende het hout om het vyer: alsoo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken. |
| 22 De woorden des oorblasers zijn als der gener, die geslagen zijn, ende die dalen in het binnenste des buycks. |
| 23 Brandende lippen, ende een boos herte, zijn [als] een pot-scherf met schuym van silver overtogen. |
| 24 Die haet draecht, gelaet sich vreemt met sijne lippen: maer in sijn binnenste stelt hy bedroch aen. |
| 25 Als hy met sijne stemme smeeckt, gelooft hem niet: want seven grouwelen zijn in sijn herte. |
| 26 [Wiens] haet door bedroch bedeckt is, diens boosheyt sal inde gemeynte geopenbaert worden. |
| 27 Die eenen kuyl graeft, salder in vallen; ende die eenen steen wentelt, op hem sal hy wederkeeren. |
| 28 Eene valsche tonge haett de gene, die sy verbrijselt: ende een gladde mont, maeckt omstootinge. |
