Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 EEne bedriechlicke weech-schale is den HEERE een grouwel: maer een volcomen weech-steen is sijn welgevallen. |
| 2 Als de hooveerdicheyt komt, sal de schande oock komen: maer met de ootmoedige is wijsheyt. |
| 3 De oprechticheyt der oprechten leydet haer: maer de verkeertheyt der trouwloosen verstoort haer. |
| 4 Goet en doet geen nut ten dage der verbolgentheyt: maer de gerechticheyt reddet van den doot. |
| 5 De gerechticheyt des oprechten maeckt sijnen wech recht: maer de godtloose valt door sijne godtloosheyt. |
| 6 De gerechticheyt der vroomen salse redden: maer de trouwloose worden gevangen in [hare] verkeertheyt. |
| 7 Als de godtloose mensche sterft, vergaet sijne verwachtinge: selfs is de aldersterckste hope vergaen. |
| 8 De rechtveerdige wort uyt benauwtheyt bevrijdt: ende de godtloose komt in sijne plaetse. |
| 9 De huychelaer verderft sijnen naesten door den mont: maer door wetenschap worden de rechtveerdige bevrijdet. |
| 10 Een stadt springt op van vreuchde over het welvaren der rechtveerdigen: ende als de godtloose vergaen, isser gejuych. |
| 11 Door den segen der oprechten wort eene stadt verheven: maer door den mont der godtloosen wortse verbroken. |
| 12 Die verstandeloos is, veracht sijnen naesten: maer een man van grooten verstande swijcht stille. |
| 13 Die [als] een achterclapper wandelt, openbaert het heymelicke: maer die getrouw is van geest, bedeckt de sake. |
| 14 Alsser geene wijse raetslagen en zijn, vervalt het volck: maer de behoudenisse is inde veelheyt der Raetslieden. |
| 15 Als [yemant voor] een vreemde borge geworden is, hy sal sekerlick verbroken worden: maer wie de gene haett die [in de hant] clappen, is seker. |
| 16 Eene aengename huysvrouwe houdt de eere vast; gelijck de geweldige den rijckdom vast houden. |
| 17 Een goedertieren mensche doet sijne ziele wel: maer die wreet is, beroert sijn vleesch. |
| 18 De godtloose doet een valsch werck: maer [voor] den genen die gerechticheyt zaeyt, is trouwen loon. |
| 19 Alsoo is de gerechicheyt ten leven; gelijck die het quade najaecht, nae sijnen doot [jaecht]. |
| 20 De verkeerde van herten zijn den HEERE een grouwel: maer de oprechte van wege, zijn sijn welgevallen. |
| 21 Hant aen hant, en sal de boose niet onschuldich zijn: maer het zaet der rechtveerdigen sal ontkomen. |
| 22 Eene schoone vrouwe, die van reden afwijckt; is een gouden bagge in een verckens snuyte. |
| 23 De begeerte der rechtveerdigen is alleenlick het goede: maer de verwachtinge der godtloosen is verbolgentheyt. |
| 24 Daer is een die uytstroyt, den welcken noch meer toegedaen wort; ende een die meer inhoudt dan recht is, maer ’t is tot gebreck. |
| 25 De segenende ziele sal vet gemaeckt worden; ende die bevochticht, sal oock self een vroege regen worden. |
| 26 Wie coorn inhoudt, dien vloeckt het volck: maer segeninge sal zijn over het hooft des verkoopers. |
| 27 Wie het goede vroech nasoeckt, soeckt wel-gevallicheyt: maer wie het quade natracht, dien sal’t over-komen. |
| 28 Wie op sijnen rijckdom vertrouwt, die sal vallen: maer de rechtveerdige sullen groenen als loof. |
| 29 Wie sijn huys beroert, sal wint erven; ende de dwaes sal een knecht zijn des genen, die wijs van herten is. |
| 30 De vrucht des rechtveerdigen is een boom des levens: ende wie zielen vangt, is wijs. |
| 31 Siet, den rechtveerdigen wort vergolden op der aerde: hoe veel te meer den godtloosen, ende sondaer? |
