Statenvertaling.nl

sample header image

Job 9 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Job 9

1 MAer Iob antwoordde, ende seyde:
2 Waerlick ick weet dat het soo is: want hoe soude de mensche rechtveerdich zijn by Godt?
3 So hy lust heeft, om met hem te twisten, niet een uyt duysent sal hy hem beantwoorden.
4 Hy is wijs van herten, ende sterck van kracht: wie heeft sich tegens hem verhardt, ende vrede gehat?
5 Die de Bergen versett, datse’t niet gewaer en worden; diese omkeert in sijnen toorn:
6 Die de aerde beweecht uyt hare plaetse; dat hare pilaren schudden.
7 Die de Sonne gebiedt, ende sy en gaet niet op; ende versegelt de sterren.
8 Die alleen de hemelen uytbreydt: ende treedt op de hoochten der Zee.
9 Die den Wagen maeckt, den Orion, ende het Seven-gesternte, ende de binnen-kameren van’t suyden.
10 Die groote dingen doet, diemen niet doorsoecken en kan: ende wonderen, diemen niet tellen en kan.
11 Siet, hy sal voor my henen gaen, ende ick en sal hem niet sien: ende hy sal voorby gaen, ende ick en sal hem niet mercken.
12 Siet, hy sal rooven, wie sal’t hem doen wedergeven? wie sal tot hem seggen, Wat doet ghy?
13 Godt en sal sijnen toorn niet afkeeren: onder hem worden gebogen de hooveerdige helpers.
14 Hoe veel min sal ick hem antwoorden: [ende] mijne woorden uytkiesen tegens hem?
15 Den welcken ick, so ick rechtveerdich ware, niet en soude antwoordden: mijnen Richter sal ick om genade bidden.
16 Indien ick roepe, ende hy my antwoordt; ick en sal niet gelooven dat hy mijne stemme ter ooren genomen heeft.
17 Want hy vermorselt my door een onweder; ende vermenichvuldicht mijne wonden sonder oorsake
18 Hy en laet my niet toe mijnen adem te verhalen: maer hy versadicht my met bitterheden.
19 So ’t aen de kracht [komt], siet, hy is sterck: ende so ’t aen het recht [komt], wie sal my dachvaerden?
20 So ick my rechtveerdige, mijn mont sal my verdoemen: ben ick oprecht, hy sal my doch verkeert verklaren.
21 Ben ick oprecht, so en achte ick [doch] mijne ziele niet: ick versmade mijn leven.
22 Dat is een dinck, daerom ick segge: Den oprechten, ende den godtloosen verdoet hy.
23 Als de geessel haestelic doodt, bespot hy de versoeckinge der onschuldigen.
24 De aerde wort gegeven inde hant des godtloosen; Hy overdeckt het aengesichte harer Richteren: so niet, wie is hy dan?
25 Ende mijne dagen sijn lichter geweest, als een looper: sy zijn wechgevloden, sy en hebben het goede niet gesien.
26 Sy zijn voor by gevaren met jachtschepen; gelijck een Arent nae het aes toevliecht.
27 Indien mijn seggen is, Ick sal mijner klage vergeten; ende ick sal mijn gebaer laten varen, ende my verquicken:
28 So schroome ick voor alle mijne smerten: ick weet dat ghy my niet en sult onschuldich houden.
29 Ick sal [doch] godloos zijn: waerom dan sal ick ydelick arbeyden?
30 Indien ick my wassche met sneewater; ende mijne handen suyvere met seepe;
31 Dan sult ghy my inde gracht induycken: ende mijne kleederen sullen van my grouwelen.
32 Want hy en is niet een man, als ick, dien ick antwoorden soude, so wy t’samen in’t gerichte quamen.
33 Daer en is geen scheydsman tusschen ons; [die] sijne hant op ons beyden leggen mochte.
34 Dat hy van op my sijne roede wech doe: ende dat sijne verschrickinge my niet verbaest en make:
35 So sal ick spreken, ende hem niet vreesen, want soodanich en ben ick niet by my.

Einde Job 9