Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 SUlt ghy voor den ouden leeuw roof jagen? of de graecheyt der jonge leeuwen vervullen? |
| 2 Als sy neder-bucken inde holen, [ende] inden kuyl sitten, ter loeringe. |
| 3 Wie bereydt de rave haren kost, als hare jongen tot Godt schreeuwen, [als] sy dwalen, om datter geen eten en is? |
| 4 Weet ghy den tijt van het baren der steen-geyten? hebt ghy waergenomen den arbeyt der hinden? |
| 5 Sult ghy de maenden tellen, [die] sy vervullen? ende weet ghy den tijt van haer baren? |
| 6 Als sy haer krommen, hare jongen met versplijtinge voortbrengen, hare smerten uytwerpen? |
| 7 Hare jongen worden kloeck, worden groot door het coorn: sy gaen uyt, ende en keeren niet weder tot de selve. |
| 8 Wie heeft den wout-ezel vry henen gesonden? ende wie heeft de banden des wilden ezels gelost? |
| 9 Dien ick de wildernisse tot sijn huys bestelt hebbe, ende het siltige tot sijne wooningen. |
| 10 Hy belacht het gewoel der stadt, het menigerley getier des dryvers en hoort hy niet. |
| 11 Dat hy uytspeurt op de bergen, is sijne weyde: ende hy soeckt allerley groensel na. |
| 12 Sal den Eenhoorn u willen dienen? sal hy vernachten aen uwe kribbe? |
| 13 Sult ghy den Eenhoorn met sijn touw aen de voren binden? sal hy de leechten achter u eggen? |
| 14 Sult ghy op hem vertrouwen, om dat sijne kracht groot is? ende sult ghy uwen arbeyt op hem laten? |
| 15 Sult ghy hem gelooven, dat hy u zaet sal wederbrengen, ende vergaderen [tot] uwen dorsch-vloer? |
| 16 Zijn [van u] de verheugelicke vleugelen der Pauwen? ofte de vederen des Oyvaers, ende des Struys-vogels? |
| 17 Dat sy hare eyeren in de aerde laet, ende in het stof die verwarmt, |
| 18 Ende vergeet, dat de voet die drucken kan, ende de dieren des velts die vertrappen konnen? |
| 19 Sy verhardet sich tegen hare jongen, als ofse hare niet en waren: haren arbeyt is te vergeefs, [om dat] sy sonder vreese is. |
| 20 Want Godt heeft haer van wijsheyt ontbloot, ende heeft haer des verstants niets medegedeylt. |
| 21 Alst tijt is, verheft sy haer inde hoochte: sy belacht het peert, ende sijnen rijder. |
| 22 Sult ghy het Peert sterckte geven? cont ghy sijnen hals met donder becleeden? |
| 23 Sult ghy het beroeren, als eenen sprinck-haen? de pracht van sijn gesnuyf is eene verschrickinge. |
| 24 Het graeft inden gront, ende het is vrolick in sijne kracht: ende treckt uyt, den geharnaschten te gemoete. |
| 25 Het belacht de vreese, ende en wort niet ontstelt, ende en keert niet wederom van wegen het sweert. |
| 26 Tegen hem rotelt de pijl-koker; het vlammich yser der spiesse, ende der lance. |
| 27 Met schuddinge, ende beroeringe slockt het de aerde op, ende en gelooft niet, dat het is ’tgeluyt der basuyne. |
| 28 In’t volle geklanck der basuyne, seyt het, Heah: ende rieckt den krijch van verren, den donder der Vorsten, ende ’tgejuych. |
| 29 Vliecht de Sperwer door u verstant? [ende] breydt sy hare vleugelen uyt nae het suyden? |
| 30 Ist nae u bevel, dat den Arent sich om hooge verheft, ende dat hy sijnen nest inde hoochte maeckt? |
| 31 Hy woont, ende vernacht inde steen-rotzse, op de scherpte der steen-rotze, ende der vaster plaetse. |
| 32 Van daer speurt hy de spijse op: sijne oogen sien van verren af. |
| 33 Oock suypen sijne jongen bloet, ende waer verslagene zijn, daer is hy. |
| 34 Ende de HEERE antwoordde Iob, ende seyde: |
| 35 Is het twisten met den Almachtigen, onderrichten? Wie Godt bestraft, die antwoorde daer op. |
| 36 Doe antwoordde Iob den HEERE, ende seyde: |
| 37 Siet, ick ben te geringe, wat soude ick u antwoorden? ick legge mijne hant op mijnen mont. |
| 38 Eenmael heb’ ick gesproken; maer en sal niet antwoorden; ofte tweemael, maer en sal niet voortvaren. |
