Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| Nahas belegert Iabes in Gilead, vers 1, etc. Hy en wil de belegerde niet aen nemen dan onder harde conditien, 2. De belegerde versoecken seven dagen om haer hier over te beraden, 3. welcke sy verkregen hebbende, so versoecken sy hulpe van hare broederen, 4. Saul die onredelicke conditien hoorende, wert seer toornich, 5. Hy bereydt hem om Iabes te ontsetten, 6. met een leger van 330000. man, 8. Hy laet die van Iabes weten, dat hyse ontsetten soude, 9. Die hare belegeraers bedriegen, 10. Hoe Saul Iabes ontsett hebbe, 11. Het volck wil die dooden, die geweygert hadden Saul ten Coninck aen te nemen, 12. Maer Saul en wil sulcks niet toe-laten, 13. Hy wort in het Coninckrijcke bevestigt te Gilgal, 14. |
| |
| 1 DOe tooch Nahas de Ammoniter op, ende belegerde 1 Iabes in Gilead: Ende alle de mannen van Iabes seyden tot Nahas, Maeckt een verbont met ons, so sullen wy u dienen. |
| 1 Siet Iud. 21.8. |
| |
| 2 Doch Nahas de Ammoniter seyde tot hen, 2 Mits desen sal ick [een verbont] met ulieden maken, dat ick u allen de rechter ooge uytsteke: ende dat ick dese 3 schande op gantsch Israël legge. |
| 2 Hebr. daer in. |
| 3 And. smaet. |
| |
| 3 Doe seyden tot hem 4 de Outste van Iabes, 5 Laet seven dagen van ons af, dat wy boden senden in alle de lantpalen van Israël: isser dan niemant die ons verlost, so 6 sullen wy tot u uytgaen. |
| 4 D. de regeerders der stadt Iabes. |
| 5 D. laett ons seven dagen met vrede. |
| 6 T.w. om ons over te geven in uwe handen. |
| |
| 4 Als de boden te 7 Gibea Sauls quamen, so spraken sy dese woorden voor de ooren des volcks: doe hief al dat volck sijn stemme op, ende weende. |
| 7 Dese stadt hiet eerst Gibea Benjamins, om datse in het erfdeel der stamme Benjamins gelegen was: Sy is Gibea Sauls alsdan eerst genoemt geworden, na dat Saul, (die daer geboren was) Coninck over Israel geworden is. |
| |
| 5 Ende siet, 8 Saul quam achter de runderen uyt het velt, ende Saul seyde, Wat is den volcke, dat sy weenen? doe vertelden sy hem de woorden der mannen van Iabes. |
| 8 Want als hy van Samuel, in’t heymelicke tot een Coninck gesalft, ende van het meeste deel des volcx aengenomen was, so en heeft hy dat ampt noch niet opentlick begonnen te bedienen, ende daerom en voerde hy noch geenen Conincklicken staet, maer hy leefde als een particulier ende gemeen man, tot dat hy opentlick van al het volck ingehuldt was. |
| |
| 6 9 Doe wert de Geest Godes veerdich over Saul, als hy dese woorden hoorde: ende 10 sijn toorn ontstack seer. |
| 9 D. van stonden aen heeft Godt door de kracht sijnes Geests Saul gegeven de gaven, sterckte, ende kloeckmoedicheyt, om hem tegen de Ammoniten te stellen. |
| 10 T.w. tegen Nahas, om dat hy sulcke schandelicke conditien des verdrachs den inwoonderen van Iabes hadde voorgeschreven. |
| |
| 7 Ende hy nam een paer runderen, ende hieuwse in stucken, ende hy 11 sondtse in alle lant-palen Israëls door de hant der 12 boden, seggende, Die niet selfs uyt en treckt achter Saul, ende achter 13 Samuel, alsoo salmen sijne runderen doen: doe viel 14 de vreese des HEEREN op het volck, ende sy a gingen uyt als een eenich man. |
| 11 T.w. de stucken der ossen, op dat de Israeliten die siende, gedencken souden, wat schade haer soude over komen, so sy weygerden Saul in desen tocht te volgen. |
| 12 Het zy der boden der Israeliten, ofte andere, die hy daer toe verkoren hadde. |
| 13 Samuel wort hier bygevoecht, om dat hy als Richter ende Prophete mede is getogen, om dit ontset te doen, als blijckt vers 12. Insonderheyt dewijle Saul in’t Rijcke noch niet opentlick bevesticht en was. |
| 14 D. een vreese, die de Heere haer aenjaechde. |
| a Iud. 20.1. |
| |
| 8 Ende hy 15 teldese 16 te Bezek: ende der kinderen Israëls waren drye hondert duysent, ende der mannen Iuda dertich duysent. |
| 15 Ofte, monsterdese. |
| 16 D. In de lantpale ontrent de Stadt Bezek, van de welcke gesproken wort Iud. 1.5. |
| |
| 9 Doe seyden 17 sy tot de boden, die gekomen waren, Aldus sult ghylieden den mannen te Iabes in Gilead seggen, Morgen sal u verlossinge geschieden, als de Sonne heet worden sal: Als de boden quamen, ende verkondichden [dat] den mannen te Iabes, so werden sy verblijdt. |
| 17 T.w. Samuel ende Saul. |
| |
| 10 Ende de mannen van Iabes 18 seyden, 19 Morgen sullen wy tot ulieden uytgaen: ende ghy sult ons doen nae alles dat goet is in uwe oogen. |
| 18 T.w. tot de Ammoniten, die haer belegerden. |
| 19 Welverstaende, soder geen ontset en komt. Siet vers 3. Sy verswijgen het ontset, dat hen toe-geseyt was, op dat de vyant op sijn hoede niet zijn en soude, maer onversiens verrascht ende over-vallen mochte worden. |
| |
| 11 ’T geschiedde nu 20 ’s anderen daegs, dat Saul ’t volck stelde in drye 21 hoopen, ende sy quamen in het midden 22 des legers in 23 de morgen-wake, ende sy sloegen Ammon, tot dat de dach heet wert: ende ’t geschiedde dat de overige alsoo verstroeyt werden, datter onder haer geen twee t’samen en bleven. |
| 20 ’T schijnt dat dit geschiet is des anderen daechs na dat de boden van Iabes vertrocken waren nae de Stadt, ende ’t was den achtsten dach nae de belofte van de Stadt over te geven, sose in seven dagen niet ontsett en wierden. |
| 21 Hebr. hoofden. Alsoo oock Iud. 16.20. |
| 22 T.w. der Ammoniten. |
| 23 T.w. alsmen pleegt van de wacht af te trecken. |
| |
| 12 Doe seyde ’t volck tot Samuel, b Wie is hy die seyde, Soude Saul over ons regeren? geeft hier die mannen, dat wyse dooden. |
| b 1. Sam. 10.27. |
| |
| 13 Maer Saul seyde, 24 Daer en sal te desen dage geen man gedoodt worden: want de HEERE heeft heden een verlossinge in Israël gedaen. |
| 24 Siet dergelijcke exempel, 2.Sam. 19.22. |
| |
| 14 Voorder 25 seyde Samuel tot het volck, komt, ende laet ons nae Gilgal gaen, ende 26 het Coninckrijcke aldaer vernieuwen. |
| 25 T.w. in het leger by Iabes, na dien sy de Ammoniten geslagen, ende alsoo Iabes ontsett hadden. |
| 26 D. Saul aldaer in het Coninckrijcke bevestigen. Daer warender eenige die Saul niet en hadden willen aennemen tot haren Coninck, cap. 10.27. Samuel en twijfelde niet of de quaetwillige souden hem nu wel aennemen, dewijle sy sijne dapperheyt in den strijt gesien hadden, ende d’andere haer hadden willen dooden, maer Saul sulcks verhindert hadde. |
| |
| 15 Doe ginck al het volck nae Gilgal, ende maeckte Saul aldaer Coninck 27 voor het aengesichte des HEEREN te Gilgal, ende sy offerden aldaer danck-offeren voor het aengesichte des HEEREN: ende Saul verheuchde sich aldaer gantsch seer, met alle de mannen van Israël. |
| 27 Siet bov. cap. 10.17. ende ond. cap. 14.18. |
