Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 MAer de kinderen Israëls overtraden door overtredinge met het verbannene: want Achan de sone Charmi, des soons Zabdi, des soons Zerah, uyt de stamme Iuda, nam van ’tverbannene: doe ontstack de toorn des HEEREN tegen de kinderen Israëls. |
| 2 Als Iosua mannen sondt van Iericho nae Ai, die by Beth-aven leyt, aen ’t oosten van Beth-el, so sprack hy tot hen, seggende, Treckt opwaerts, ende bespiedt het lant: Die mannen nu trocken op, ende bespiedden Ai. |
| 3 Daerna keerden sy weder nae Iosua, ende seyden tot hem, Dat het gantsche volck niet op en trecke, datter ontrent twee duysent mannen, ofte ontrent drye duysent mannen optrecken, om Ai te slaen: en vermoeyt daer henen al het volck niet, want sy zijn weynige. |
| 4 Also trocken derwaerts op van den volcke ontrent drie duysent man: dewelcke vloden voor het aengesichte der mannen van Ai. |
| 5 Ende de mannen van Ai sloegen van deselve ontrent ses ende dertich man, ende vervolgdense [van] voor de poorte tot Schebarim toe, ende sloegense in een afganck: Doe versmolt het herte des volcx, ende het wert tot water. |
| 6 Doe verscheurde Iosua sijne kleederen, ende viel op sijn aengesichte ter aerde, voor de Arke des HEEREN, tot den avont toe, hy, ende de Outste Israëls; ende sy wierpen stof op haer hooft. |
| 7 Ende Iosua seyde, Ach Heere HEERE, waerom hebt ghy dit volck door de Iordane oyt doen gaen, om ons te geven in de hant der Amoriten, om ons te verderven? Och dat wy doch te vreden geweest ende gebleven waren aen gene zijde der Iordane! |
| 8 Och Heere! wat sal ick seggen, nademael dat Israël voor het aengesichte sijner vyanden den necke gekeert heeft? |
| 9 Als het de Canaaniten, ende alle inwoonders des lants hooren sullen, so sullen sy ons omcingelen, ende onsen name uytroeyen van der aerde: Wat sult ghy dan uwen grooten Name doen? |
| 10 Doe seyde de HEERE tot Iosua, Staet op: waerom ligt ghy dus neder op u aengesichte? |
| 11 Israël heeft gesondicht, ende hebben oock mijn verbont, ’t welck ick haer geboden hadde, overtreden: ende oock hebben sy van ’t verbannene genomen, ende oock gestolen, ende oock gelogen, ende hebben ’t oock onder hare gereetschap geleyt. |
| 12 Daerom en sullen de kinderen Israëls niet kunnen bestaen voor het aengesichte harer vyanden, sy sullen den necke voor het aengesichte harer vyanden keeren, want sy zijn inden ban: Ick en sal voortaen niet meer met ulieden zijn, ten zy dat ghy den ban uyt het midden van ulieden verdelget: |
| 13 Staet op, heylicht het volck, ende segt: Heylicht u tegen morgen: want alsoo seyt de HEERE de Godt Israëls, Daer is een ban in ’t midden van u, Israël, ghy en sult niet kunnen bestaen voor het aengesichte uwer vyanden, tot dat ghy den ban wech doet uyt het midden van u. |
| 14 Ghy sult dan in den morgen-stont aenkomen nae uwe stammen: ende ’t sal geschieden, de stamme welcke de HEERE geraeckt sal hebben, die sal aenkomen nae de geslachten, ende welck geslachte de HEERE geraeckt sal hebben, dat sal aenkomen by huysgesinnen, ende welck huysgesin de HEERE geraeckt sal hebben, dat sal aenkomen man voor man. |
| 15 Ende ’t sal geschieden, die geraeckt sal worden met den ban, die sal met den vyere verbrant worden, hy, ende al wat hy heeft: om dat hy het verbont des HEEREN overtreden heeft, ende om dat hy dwaesheyt in Israël gedaen heeft. |
| 16 Doe maeckte hem Iosua des morgens vroech op, ende dede Israël aenkomen nae sijne stammen: ende de stamme Iuda wiert geraeckt. |
| 17 Als hy ’t geslachte Iuda dede aenkomen, so raeckte hy ’t geslachte Zarchi: Doe hy ’t geslachte Zarchi dede aenkomen man voor man, so wert Zabdi geraeckt: |
| 18 Des welcken huysgesin als hy dede aenkomen man voor man, so wert Achan geraeckt, de sone Charmi, des soons Zabdi, des soons Zerah, uyt de stamme Iuda. |
| 19 Doe seyde Iosua tot Achan, mijn sone, Geeft doch den HEERE, den Godt Israëls, de eere, ende doet voor hem belijdenisse: ende geeft my doch te kennen wat ghy gedaen hebt, en verbergt het voor my niet. |
| 20 Achan nu antwoordde Iosua, ende seyde: Voorwaer ick hebbe tegens den HEERE, den Godt Israëls, gesondicht, ende hebbe alsoo ende alsoo gedaen. |
| 21 Want ick sach onder den roof een schoon cierlick Babylonisch overcleet, ende twee hondert sikelen silvers, ende eene goudene tonge, welcker gewichte was vijftich sikelen, ende ick kreech lust daer toe, ende ick namse: ende siet sy zijn verborgen in d’aerde in ’t midden mijner tente, ende het silver daer onder. |
| 22 Doe sondt Iosua boden henen, die tot de tente liepen: ende siet, het lach verborgen in sijne tente, ende het silver daer onder. |
| 23 Sy dan namen die dingen uyt het midden der tente, ende sy brachtense tot Iosua, ende tot alle de kinderen Israëls: ende sy storttense uyt voor het aengesichte des HEEREN. |
| 24 Doe nam Iosua, ende gantsch Israël met hem, Achan den sone Zerah, ende het silver, ende het cierlick overkleet, ende de goudene tonge, ende sijne sonen, ende sijne dochteren, ende sijne ossen, ende sijne eselen, ende sijn vee, ende sijne tente, ende alles wat hy hadde: ende voerdense nae het dal Achor. |
| 25 Ende Iosua seyde, Hoe hebt ghy ons beroert? de HEERE sal u beroeren te desen dage: ende gantsch Israël steenichde hem met steenen, ende sy verbranddense met vyere, ende sy overwierpense met steenen. |
| 26 Ende sy richtten over hem eenen grooten steen-hoop, zijnde tot op desen dach: also keerde sich de HEERE van de hitticheyt sijnes toorns: daerom noemdemen den name dier plaetse Het dal van Achor, tot desen dach toe. |
