Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ’T geschiedde nu, doe Adoni-Zedek de Coninck van Ierusalem gehoort hadde, dat Iosua Ai ingenomen ende haer verbannen hadde, [ende] Ai ende haren Coninck alsoo gedaen hadde, gelijck als hy Iericho ende haren Coninck gedaen hadde: ende dat de inwoonders van Gibeon vrede met Israël gemaeckt hadden, ende in ’t midden der selver waren: |
| 2 So vreesden sy seer; want Gibeon was een groote stadt, als eene der Conincklicker steden: ja sy was grooter dan Ai, ende alle hare mannen waren sterck. |
| 3 Daerom sondt Adoni-Zedek Coninck van Ierusalem tot Hoham den Coninck van Hebron, ende tot Piream den Coninck van Iarmuth, ende tot Iaphia den Coninck van Lachis, ende tot Debir den Coninck van Eglon, seggende: |
| 4 Comt op tot my, ende helpt my, dat wy Gibeon slaen: om datse vrede gemaeckt heeft met Iosua, ende met de kinderen Israëls. |
| 5 Doe werden versamelt ende quamen op, vijf Coningen der Amoriten, de Coninck van Ierusalem, de Coninck van Hebron, de Coninck van Iarmuth, de Coninck van Lachis, de Coninck van Eglon, sy, ende alle hare legers: ende sy belegerden Gibeon, ende krijchden tegens haer. |
| 6 De mannen nu van Gibeon sonden tot Iosua in ’t leger te Gilgal, seggende: En treckt uwe handen niet af van uwe knechten, komt haestelick tot ons op, ende verlost ons, ende helpt ons, want alle de Coningen der Amoriten die op ’tgeberchte woonen, hebben haer tegen ons vergadert. |
| 7 Doe tooch Iosua op van Gilgal, hy, ende al het krijchsvolck met hem, ende alle strijtbare helden. |
| 8 Want de HEERE hadde tot Iosua geseyt, Vreest u niet voor hen, want ick hebse in uwe hant gegeven: niemant van hen sal voor u aengesichte bestaen. |
| 9 Also quam Iosua snellick tot haer: den gantschen nacht over was hy van Gilgal opgetrocken. |
| 10 Ende de HEERE verschricktese voor het aengesichte Israëls, ende hy sloechse met eenen grooten slach te Gibeon: ende vervolchdese op den wech, daermen nae Bethhoron opgaet, ende sloechse tot Azeka ende tot Makkeda toe. |
| 11 ’T geschiedde nu doese voor ’t aengesichte van Israël vluchteden, zijnde in den afganck van Beth-horon, so wierp de HEERE groote steenen op haer van den hemel, tot Azeka toe, dat sy storven: daer warender meer die van de hagel steenen storven, dan die de kinderen Israëls met den sweerde doodden. |
| 12 Doe sprack Iosua tot den HEERE ten dage als de HEERE de Amoriten voor het aengesichte der kinderen Israëls overgaf, ende seyde voor de oogen der Israëliten, Sonne staet stille te Gibeon, ende ghy Mane in het dal Ajalons. |
| 13 Ende de Sonne stont stille, ende de Mane bleef staen, tot dat sich het volck aen sijne vyanden gewroken hadde. Is dit niet geschreven in ’t boeck des Oprechten? De Sonne nu stont stille in ’t midden des hemels, ende en haestede niet onder te gaen ontrent eenen volkomenen dach. |
| 14 Ende daer en was geen dach desen gelijc, voor hem noch na hem, dat de HEERE de stemme eenes mans [alsoo] verhoorde: want de HEERE street voor Israël. |
| 15 Doe keerde Iosua weder, ende gantsch Israël met hem, nae ’t leger te Gilgal. |
| 16 Maer die vijf Koningen waren gevloden, ende hadden haer verborgen in de speloncke by Makkeda. |
| 17 Ende Iosua wiert gebootschapt, mits te seggen: Die vijf Koningen zijn gevonden, verborgen in de speloncke by Makkeda: |
| 18 So seyde Iosua: Wentelt groote steenen voor den mont der speloncke, ende stelt mannen daer voor om haer te bewaren. |
| 19 Maer staet ghylieden niet stille, jaegt uwe vyanden achter na, ende slaetse in den steert: en laetse in hare steden niet komen, want de HEERE uwe Godt heeftse in uwe hant gegeven. |
| 20 Ende het geschiedde doe Iosua ende de kinderen Israëls geeyndicht hadden haer met eenen seer grooten slach te slaen, tot dat sy vernielt waren: ende dat de overgeblevene die van hen overgebleven waren in de vaste steden gekomen waren: |
| 21 So keerde al het volck tot Iosua in ’t leger by Makkeda in vrede; niemant hadde sijne tonge tegen de kinderen Israëls geroert. |
| 22 Daerna seyde Iosua, Opent den mont der speloncke, ende brengt tot my uyt die vijf Koningen, uyt die speloncke. |
| 23 Sy nu deden alsoo, ende brachten tot hem uyt die vijf Koningen uyt de speloncke: den Koninck van Ierusalem, den Koninck van Hebron, den Koninck van Iarmuth, den Koninck van Lachis, den Koninck van Eglon. |
| 24 Ende het geschiedde, als sy die Koningen uytgebracht hadden tot Iosua, so riep Iosua alle de mannen Israëls, en hy seyde tot de Overste des krijchsvolcx, die met hem getogen waren: Treedt toe, sett uwe voeten op de halsen deser Coningen: ende sy traden toe, ende setten hare voeten op hare halsen. |
| 25 Doe seyde Iosua tot haer, Vreest niet, ende ontset u niet, zijt sterck ende hebt goeden moet, want alsoo sal de HEERE allen uwen vyanden doen tegen dewelcke ghylieden strijdet. |
| 26 Ende Iosua sloechse daer na, ende dooddese, ende hingse aen vijf houten: ende sy hingen aen de houten: tot den avont. |
| 27 Ende ’t geschiedde ten tijde als de Sonne onderginck, beval Iosua datmense van de houten afname, ende sy wierpense in de speloncke, alwaer sy verborgen geweest waren: ende sy leyden groote steenen voor den mont der speloncke, [die daer zijn] tot op desen selven dach. |
| 28 Des selven daegs nam oock Iosua Makkeda in, ende sloegse met de scherpte des sweerts, daer toe verbrandde hy der selver Koninck, haerlieden, ende alle ziele die daer inne was, hy en liet geen overige overblijven: ende hy dede den Koninck van Makkeda gelijck als hy den Koninck van Iericho gedaen hadde. |
| 29 Doe tooch Iosua door, ende gantsch Israël met hem, van Makkeda nae Libna: ende hy krijchde tegen Libna. |
| 30 Ende de HEERE gaf de selve oock in de hant Israëls, met haren Koninck, ende hy sloechse met de scherpte des sweerts, ende alle ziele die daer inne was, hy en liet daer in geen overige overblijven: ende hy dede der selver Koninck gelijck als hy den Koninck van Iericho gedaen hadde. |
| 31 Doe tooch Iosua voort, ende gantsch Israël met hem van Libna nae Lachis: ende hy belegerdese, ende krijchde tegen haer. |
| 32 Ende de HEERE gaf Lachis in de hant Israëls, ende hy namse in op den tweeden dach, ende hy sloechse met de scherpte des sweerts, ende alle ziele die daer inne was, nae alles dat hy Libna gedaen hadde. |
| 33 Doe trock Horam de Koninck van Gezer op, om Lachis te helpen: maer Iosua sloech hem, ende sijn volck, tot dat hy hem geen overige over en liet. |
| 34 Ende Iosua trock voort van Lachis nae Eglon, ende gantsch Israël met hem: ende sy belegerdense, ende krijchden tegens haer. |
| 35 Ende sy namense in, ten selven dage, ende sloegense met de scherpte des sweerts, ende alle ziele die daer in was verbande hy des selven daechs: nae alles dat hy Lachis gedaen hadde. |
| 36 Daer na tooch Iosua op, ende gantsch Israël met hem, van Eglon nae Hebron: ende sy krijchden tegen haer. |
| 37 Ende sy namense in, ende sloegense met de scherpte des sweerts, soo haren Koninck, als alle hare steden, ende alle ziele die daer inne was, hy en liet niemant in ’t leven overich blijven, nae alles dat hy Eglon gedaen hadde: ende hy verbandese, ende alle ziele die daer inne was. |
| 38 Doe keerde Iosua, ende gantsch Israël met hem nae Debir: ende hy krijchde tegen haer. |
| 39 Ende hy namse in, met haren Koninck, ende alle hare steden, ende sy sloegense met de scherpte des sweerts, ende verbanden alle ziele die daer inne was, hy en liet geen overige over blijven, gelijck als hy Hebron gedaen hadde, alsoo dede hy Debir, ende haren Koninck, ende gelijck als hy Libna ende haren Koninck gedaen hadde. |
| 40 Also sloech Iosua ’tgantsche lant, ’t geberchte, ende ’t zuyden, ende de leegte, ende de afloopingen der wateren, ende alle hare Koningen, hy en liet geen overige over blijven: ja hy verbande alles wat adem hadde, gelijck als de HEERE de Godt Israëls geboden hadde. |
| 41 Ende Iosua sloechse van Kades-Barnea ende tot Gaza toe: oock ’t gantsche lant Gosen, ende tot Gibeon toe. |
| 42 Ende Iosua nam alle dese Koningen ende haer lant op eenmael: want de HEERE de Godt Israëls streedt voor Israël. |
| 43 Doe keerde Iosua weder, ende gantsch Israël met hem nae het leger te Gilgal . |
