Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 LAet ons dan vreesen, dat niet t’eeniger tijt, de belofte van in sijne ruste in te gaen nagelaten zijnde, yemant van u en schijne achter gebleven te zijn. |
| 2 Want oock ons is het Euangelium vercondight, gelijck als haer: maer het woort der predikinge en dede haer geenen nut, dewijle het met het geloove niet gemengt en was in de gene die het gehoort hebben. |
| 3 Want wy die gelooft hebben gaen in de ruste, gelijck hy geseght heeft, So hebb’ ick dan gesworen in mijnen toorn, Indien sy sullen ingaen in mijne ruste: hoewel [sijne] wercken van de grontlegginge der werelt af al volbracht waren. |
| 4 Want hy heeft ergens van den sevensten [dagh] aldus gesproken, Ende Godt heeft in den sevensten dagh van alle sijne wercken gerust. |
| 5 Ende in dese [plaetse] wederom, Indien sy in mijne ruste sullen ingaen. |
| 6 Dewijle dan blijft, dat sommige in de selve [ruste] ingaen, ende de gene dien het Euangelium eerst vercondight was, niet ingegaen en zijn van wegen de ongehoorsaemheyt, |
| 7 So bepaelt hy wederom eenen sekeren dagh, [namelijck] Heden, door David seggende so langen tijdt daer na (gelijckerwijs geseght is) Heden indien ghy sijne stemme hooret, so en verhardet uwe herten niet. |
| 8 Want indien Iesus haer inde ruste gebracht heeft, soo en hadde hy daer nae niet gesproken van eenen anderen dagh. |
| 9 Daer blijft dan een ruste over voor het volck Godts. |
| 10 Want die ingegaen is in sijne ruste, die heeft selve oock van sijne wercken gerust, gelijck Godt van de sijne. |
| 11 Laet ons dan ons beneerstigen om in die ruste in te gaen: op dat niet yemandt in dat selve exempel der ongeloovicheyt en valle. |
| 12 Want het woort Godts is levendigh ende crachtigh, ende scherpsnijdender dan eenigh twee-snijdende sweert, ende gaet door tot de verdeelinge der ziele ende des geests, ende der tsamenvoeghselen, ende des merchs, ende is een oordeeler der gedachten ende der overleggingen des herten. |
| 13 Ende daer en is geen schepsel onsichtbaer voor hem: maer alle dingen zijn naeckt ende geopent, voor de oogen des genen met welcken wy te doen hebben. |
| 14 Dewijle wy dan van eenen grooten Hoogen-priester hebben, die door de hemelen doorgegaen is, [namelijck] Iesum den Sone Godts, so laet ons dese belijdenisse vast houden. |
| 15 Want wy en hebben geenen Hoogen-priester, die niet en kan medelijden hebben met onse swackheden, maer die in alle dingen, gelijck als wy, is versocht geweest, [doch] sonder sonde. |
| 16 Laet ons dan met vrymoedicheyt toegaen tot den throon der genade, op dat wy barmherticheyt mogen vercrijgen, ende genade vinden om geholpen te worden ter bequamer tijdt. |
