| ALSO den Apostel Paulus tot Thessalonica, de hooft-stadt van Macedonien, met groot gevaer sijns levens een goede Gemeynte hadde vergadert, soo heeft hy van wegen de vervolginghe der Ioden, die aldaer woonden, ende de marckt-boeven op-maeckten, moeten vluchten met Sila ende Timotheo nae Bereea, ende van daer nae Athenen, Timotheum ende Silas tot Bereea gelaten hebbende, gelijck dit breeder verhaelt wort Act. 17. Dan also daer nae Timotheus ende Silas oock tot Athenen gekomen zijn, soo heeft Paulus over dese teere Gemeynte van Thessalonica bekommert zijnde, Timotheum derwaerts gesonden, om haer te verstercken: ende als nu Timotheus van Thessalonica weder tot Paulum te Corinthen was gekeert, ende hy door hem onderricht was van haren staet, so heeft hy goet gevonden desen brief aen haer te schrijven, gelijck hy in’t begin van het 3 capit. verklaert. Ende begrijpt dese brief, nae het Apostolisch opschrift, insonderheyt twee deelen. In het eerste deel versterckt hy haer in het aengenomen geloove tot het eynde van ’t derde capit. ende dat doet hy insonderheyt door een verhael der volgende vier dingen: in ’t eerste capit. getuyght hy, met eene danck-segginge daer over tot Godt, met wat vlijt ende ernst sy het geloove in CHRISTUM hebben aengenomen, ende van den afgoden tot Godt bekeert zijn. In ’t 2 capit. stelt hy haer voor oogen sijne vrymoedigheyt, oprechtigheyt, neerstigheyt, ende wandel onder haer, op dat hy haer een goet exempel in alles soude geven, ende dit doet hy tot het 14 vers. In de volghende versen verhaelt hy de verdruckingen die sy, soo wel als hy, van de Ioden ende andere hare landts-luyden lijdsamelick hadden uyt-ghestaen, tot het 17 vers, van waer hy voort tot het eynde van het derde capit. met seer ernstige woorden betuyght de groote begeerte die hy hadde om haer weder te sien, ende meer ende meer te vervullen ’t gene aen haer geloove gebrack, tot welcken eynde hy oock Timotheum tot haer gesonden hadde. Daer nae komt hy in ’t begin van ’t 4 capit. tot het tweede deel des briefs, namelick de vermaningen tot eenen Christelicken wandel, ende verscheyden deughden, die hy verhaelt tot het 13 vers toe. Van daer voort handelt hy van het matigen der droefheydt over hare doode, ende beschrijft by die occasie in het breede de heerlickheydt van CHRISTI tweede toekomste ten oordeele, ende de ordre van de opstandinge der dooden: hoewel de tijdt ende stondt daer van onseker is: tot het vierde vers van het vijfde capit. Van waer tot het eynde van den brief hy weder-keert tot verscheydene vermaningen, ende insonderheydt om altijdt wacker en op haer hoede te zijn, hare Leeraers in eere te houden, geduerigh te bidden, etc. ende besluyt alsoo den brief met een gebedt voor haer tot Godt, de gewoonlicke groete, ende een besweeringe dat sy desen brief voor alle de broederen sullen doen lesen. |
