Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 ENde Mose met t’samen den Outsten Israëls, geboodt den volcke, seggende: Behoudt alle dese geboden, die ick u lieden heden gebiede. |
2 ’T sal dan geschieden, ten dage, als ghy over de Iordane sult gegaen zijn, in ’t land, dat u de HEERE uwe Godt geven sal; so sult ghy u groote steenen oprichten, ende bestrijckense met kalck. |
3 Ende ghy sult daer op schrijven alle woorden deser wet, als ghy over gegaen sult zijn: op dat ghy komet in ’t lant, dat de HEERE uwe Godt u geven sal; een lant vloeyende van melck ende honich, gelijck als de HEERE, uwer vaderen Godt, tot u gesproken heeft. |
4 ’T sal dan geschieden, als ghy over de Iordane gegaen sult zijn, dat ghy de selve steenen, van dewelcke ick u heden gebiede, sult oprichten op den berch Ebal: ende ghy sultse met kalck bestrijcken. |
5 Ende ghy sult aldaer den HEERE uwen Godt eenen altaer bouwen: Eenen altaer van steenen, ghy sult geen yser over de selve bewegen. |
6 Van heele steenen sult ghy den altaer des HEEREN uwes Godts bouwen: ende ghy sult den HEERE uwen Godt brand-offeren daer op offeren. |
7 Oock sult ghy danckofferen offeren, ende sult aldaer eten, ende vrolick zijn voor ’t aengesichte des HEEREN uwes Godts. |
8 Ende ghy sult op dese steenen schrijven alle woorden deser wet, die wel uytdruckende. |
9 Voorts sprack Mose, met t’ samen de Levitische Priesteren, tot gantsch Israël, seggende: Luystert toe, ende hoort, ô Israël; op desen dach zijt ghy den HEERE uwen Godt tot een volck geworden. |
10 Daerom sult ghy der stemme des HEEREN uwes Godts gehoorsaem zijn: ende ghy sult doen sijne geboden, ende sijne insettingen, die ick u heden gebiede. |
11 Ende Mose geboodt den volcke te dien dage, seggende: |
12 Dese sullen staen om het volck te segenen op den berch Gerizim, als ghy over de Iordane gegaen sult zijn: Simeon, ende Levi, ende Iuda, ende Issaschar, ende Ioseph, ende Benjamin. |
13 Ende dese sullen staen over den vloeck op den berch Ebal: Ruben, Gad ende Aser, ende Zebulon, Dan, ende Naphtali. |
14 Ende de Leviten sullen betuygen ende seggen tot alle man van Israël, met verhevene stemme: |
15 Vervloeckt zy de man, die een gesneden, ofte gegoten beelt, eenen grouwel des HEEREN, een werck van ’s werckmeesters handen, sal maken, ende setten in ’t verborgen; ende al ’t volck sal antwoorden, ende seggen, Amen. |
16 Vervloeckt zy, die sijnen vader, ofte sijne moeder veracht: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
17 Vervloeckt zy, die sijns naesten lantpale verruckt: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
18 Vervloeckt zy, die eenen blinden op den wech doet doolen: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
19 Vervloeckt zy, die het recht des vreemdelincks, des weesen, ende der weduwe buycht: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
20 Vervloeckt zy, die by het wijf sijns vaders licht, om dat hy sijns vaders slippe ontdeckt heeft: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
21 Vervloeckt zy, die by eenich beest ligt: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
22 Vervloeckt zy, die by sijne suster ligt, de dochter sijns vaders, oft de dochter sijner moeder: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
23 Vervloeckt zy, die by sijne schoonmoeder ligt, ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
24 Vervloeckt zy, die sijnen naesten in ’t verborgen verslaet: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
25 Vervloeckt zy, die geschenck neemt, om eene ziele, het bloet eens onschuldigen, te verslaen: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |
26 Vervloeckt zy, die de woorden deser wet niet en sal bevestigen, doende de selve: ende al ’t volck sal seggen, Amen. |