Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde terwijle sy tot het volck spraken, quamen daer over tot haer de Priesters ende de Hooft-man des tempels, ende de Sadduceen: |
| 2 Zeer t’ onvreden zijnde, om dat sy het volck leerden, ende verkondighden in Iesu de opstandinge uyt den dooden. |
| 3 Ende sloegen de handen aen haer, ende setteden’se in bewaringe tot den anderen dagh. Want het was nu avont. |
| 4 Ende vele van de gene die het woort gehoort hadden, geloofden: ende het getal der mannen wiert ontrent vijf duysent. |
| 5 Ende het geschiedde des anderen daeghs dat hare Overste, ende Ouderlingen ende Schriftgeleerde te Ierusalem vergaderden: |
| 6 Ende Annas de Hooge-priester, ende Cajaphas, ende Ioannes, ende Alexander, ende so vele daer van het Hooge-priesterlijck geslachte waren. |
| 7 Ende als sy- ’se in het midden gestelt hadden, vraeghden sy, Door wat kracht, ofte door wat name hebt ghylieden dit gedaen? |
| 8 Doe seyde Petrus, vervult zijnde met den heyligen Geest, tot haer, Ghy Overste des volcks, ende ghy Ouderlinge Israëls, |
| 9 Also wy heden rechtelijck ondersocht worden over de weldaedt aen een kranck mensche [geschiet], waer door hy gesont geworden is: |
| 10 So zy u allen kenlyck, ende den ganschen volcke Israëls, dat door den name Iesu Christi des Nazareners, dien ghy gecruyst hebt, welcken Godt van den dooden heeft opgeweckt, door hem [segge ick] staet dese hier voor u gesont. |
| 11 Dese is de steen, die van u de bouwlieden veracht is, welcke tot een hooft des hoecks geworden is. |
| 12 Ende de salicheyt en is in geenen anderen. Want daer en is oock onder den hemel geenen anderen naem, die onder de menschen gegeven is, door welcken wy moeten saligh worden. |
| 13 Sy nu siende de vrymoedicheyt Petri ende Ioannis, ende vernemende dat sy ongeleerde ende slechte menschen waren, verwonderden haer, ende kenden haer dat sy met Iesu geweest waren. |
| 14 Ende siende den mensche by haer staen die genesen was, en hadden sy niet daer tegen te seggen. |
| 15 Ende haer geboden hebbende uyt te gaen buyten den Raedt, overleyden sy met malkanderen, |
| 16 Seggende, Wat sullen wy dese menschen doen? Want datter een bekent teecken door haer geschiet zy, is openbaer allen die te Ierusalem woonen, ende wy en konnen ’t niet loochenen. |
| 17 Maer op dat het niet meer ende meer onder het volck verspreydt en worde, laet ons haer scherpelijck dreygen, dat sy niet meer tot eenigh mensche in desen naem en spreken. |
| 18 Ende als sy’se geroepen hadden seyden sy haer aen, dat sy ganschelijck niet en souden spreken, noch leeren, inden name Iesu. |
| 19 Maer Petrus ende Ioannes antwoordende seyden tot haer, Oordeelt ghy, of recht is voor Godt, u lieden meer te hooren dan Godt. |
| 20 Want wy en konnen niet laten te spreken ’t gene wy gesien ende gehoort hebben. |
| 21 Maer sy dreyghden’se noch meer, ende lieten’se gaen, niets vindende hoe sy’se straffen souden, om des volcks wille: want sy verheerlickten alle Godt over het gene datter geschiet was. |
| 22 Want de mensche was meer dan veertigh jaren oudt, aen welcken dit teecken der genesinge geschiet was. |
| 23 Ende sy los gelaten zijnde quamen tot den haren, ende verkondighden al wat de Overpriesters ende de Ouderlingen tot haer geseght hadden. |
| 24 Ende als dese [dat] hoorden, hieven sy eendrachtelick [hare] stemme op tot Godt, ende seyden, Heere, ghy zijt de Godt, die gemaeckt hebt den hemel, ende de aerde, ende de zee, ende alle dingen die in de selve zijn. |
| 25 Die door den mont Davids uwes knechts geseght hebt, Waerom woeden de Heydenen, ende hebben de volcken ydele dingen bedacht? |
| 26 De Coningen der aerde zijn [te samen] opgestaen, ende de Overste zijn by een vergadert, tegen den Heere, ende tegen sijnen Gesalfden. |
| 27 Want in der waerheyt zijn vergadert tegen uw’ heylich kint Iesum, welcken ghy gesalft hebt, beyde Herodes ende Pontius Pilatus, met de Heydenen ende de volcken Israëls: |
| 28 Om te doen al wat uwe hant ende uwen raet te voren bepaelt hadde dat geschieden soude. |
| 29 Ende nu [dan], Heere, siet op hare dreygingen, ende geeft uwen dienstknechten met alle vrymoedicheydt uw’ woort te spreken. |
| 30 Daer in, dat ghy uwe handt uytstrecket tot genesinge, ende dat teeckenen ende wonderen geschieden door den naem van uw’ heyligh kint Iesus. |
| 31 Ende als sy gebeden hadden, wiert de plaetse, in welcke sy vergadert waren, beweeght. Ende sy wierden alle vervult met den heyligen Geest, ende spraken het woort Godts met vrymoedicheyt. |
| 32 Ende der menichte van de gene die geloofden was een herte ende [een] ziele: ende niemandt en seyde dat yet van ’tgene hy hadde, sijn eygen ware, maer alle dingen waren haer gemeyn. |
| 33 Ende de Apostelen gaven met groote cracht getuygenisse van de opstandinge des Heeren Iesu: ende daer was groote genade over haer alle. |
| 34 Want daer en was oock niemandt onder haer die gebreck hadde. Want so vele alsser besitters waeren van landen ofte huysen, die vercochten sy, ende brachten den prijs der vercochte [goederen], ende leyden [dien] aen de voeten der Apostelen. |
| 35 Ende aen een yegelick wierdt uytgedeelt na dat elck van noode hadde. |
| 36 Ende Ioses, van de Apostelen toegenaemt Barnabas, (’t welck is, overgeset zijnde, een sone der vertroostinge) een Levijt, van geboorte uyt Cypren, |
| 37 Alsoo hy eenen acker hadde, vercocht [dien], ende bracht het gelt, ende leyde het aen de voeten der Apostelen. |
