Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde ’t geschiedde terwijle Apollos te Corinthen was, dat Paulus de bovenste deelen [des landts] doorreyst hebbende tot Ephesen quam: ende eenige Discipelen [aldaer] vindende, |
| 2 Seyde hy tot haer, Hebt ghy den heyligen Geest ontfangen als ghy gelooft hebt? Ende sy seyden tot hem, Wy en hebben selfs niet gehoort of daer een heylige Geest is. |
| 3 Ende hy seyde tot haer, Waer in zijt ghy dan gedoopt? Ende sy seyden, In den Doop Ioannis. |
| 4 Maer Paulus seyde, Ioannes heeft wel gedoopt den Doop der bekeeringe, seggende tot het volck, dat sy gelooven souden in den genen die na hem quam, dat is, in Christum Iesum: |
| 5 Ende die [hem] hoorden, wierden gedoopt in den name des Heeren Iesu. |
| 6 Ende als Paulus haer de handen opgeleght hadde, quam de heylige Geest op haer: ende sy spraken met [vremde] talen, ende propheteerden. |
| 7 Ende alle dese waren ontrent twaelf mannen. |
| 8 Ende hy ginck in de Synagoge, ende sprack vrymoedelijck, dry maenden lanck [met haer] handelende, ende [haer] aenradende de saecken van het Coninckrijcke Godts. |
| 9 Maer als sommige verhardt wierden, ende ongehoorsaem waren, quaet sprekende van den wegh [des Heeren] voor de menichte, weeck hy van haer, ende scheydde de Discipelen af, dagelijcks handelende in de schole van sekeren Tyrannus. |
| 10 Ende dit geschiedde twee jaren lanck, alsoo dat alle die in Asia woonden het woort des Heeren Iesu hoorden, beyde Ioden ende Griecken. |
| 11 Ende Godt dede ongewoonlijcke krachten door de handen Pauli: |
| 12 Alsoo dat oock van sijn lijf op de krancke gedragen wierden de sweetdoecken ofte gordeldoecken, ende dat de sieckten van haer weecken, ende de boose geesten van haer uytvoeren. |
| 13 Ende sommige van de omswevende Ioden, zijnde [Duyvel-]besweerders, hebben haer onderwonden den name des Heeren Iesu te noemen, over de gene die boose geesten hadden: seggende, Wy besweeren u by Iesum, dien Paulus predickt. |
| 14 [Dese] nu waren sekere seven sonen van Sceva een Ioodsche Over-priester, die dit deden. |
| 15 Maer de boose geest antwoordende seyde, Iesum kenne ick, ende Paulum weet ick: maer ghylieden wie zijt ghy? |
| 16 Ende de mensche in welcken de boose geest was, sprongh op haer, ende haer meester geworden zijnde kreegh de overhandt tegen haer, alsoo dat sy naeckt ende gewondet uyt dat huys ontvloden. |
| 17 Ende dit wiert allen bekent, beyde Ioden ende Griecken, die te Ephesen woonden: ende daer viel een vreese over haer alle, ende de naem des Heeren Iesu wierdt groot gemaeckt. |
| 18 Ende vele der gene die geloofden quamen, belijdende ende verkondigende hare daden. |
| 19 Vele oock der gene die ydele [consten] gepleeght hadden, brachten de boecken by een, ende verbrandden’se in aller teghenwoordicheydt: ende berekenden de weerde der selve, ende bevonden vijftich duysent silvere [penningen]. |
| 20 Alsoo wies het woort des Heeren met macht, ende nam de overhandt. |
| 21 Ende als dese dingen volbracht waren, nam Paulus voor inden geest, Macedonien ende Achajen doorgegaen hebbende, na Ierusalem te reysen: seggende, Na dat ick aldaer sal geweest zijn, moet ick oock Roomen sien. |
| 22 Ende als hy na Macedonien gesonden hadde twee van de gene die hem dienden, [namelijck] Timotheum ende Erastum, bleef hy selve eenen tijdt [lanck] in Asien. |
| 23 Maer op dien selven tijdt ontstont daer geen cleyne beroerte, van wegen den wegh [des Heeren]. |
| 24 Want een met name Demetrius, een silver-smit, die [cleyne] silvere tempelen van Diana maeckte, bracht dien van die konste geen kleyn gewin toe. |
| 25 Welcke hy t’samen vergadert hebbende, met de handt-werckers van diergelijcke dingen, seyde hy, Mannen, ghy weet dat wy uyt dit gewin onse welvaert hebben: |
| 26 Ende ghy siet ende hoort, dat dese Paulus veel volck niet alleen van Ephesen, maer oock by nae van geheel Asien over-redet ende afgekeert heeft, seggende dat het geen Goden en zijn, die met handen gemaeckt worden. |
| 27 Ende wy en zijn niet alleen in gevaer, dat dit deel in verachtinge kome, maer dat oock de tempel van de groote Goddinne Diana als niet geacht sal worden, ende dat oock hare majesteyt sal t’ondergaen, aen welcke gantsch Asien, ende de [geheele] werelt Godts-dienst bewijst. |
| 28 Als sy nu [dit] hoorden wierden sy vol van toornicheyt, ende riepen, seggende, Groot is de Diana der Epheseren. |
| 29 Ende de geheele stadt wierd vol verwerringe: ende sy liepen met een gedruysch eendrachtelijck nae de Schouw-plaetse, met haer treckende Gajum ende Aristarchum Macedoniers, Pauli mede-gesellen op de reyse. |
| 30 Ende als Paulus tot het volck wilde in gaen, en lieten’t hem de Discipelen niet toe. |
| 31 Ende sommige oock der Overste van Asien, die hem vrienden waren, sonden tot hem, ende baden dat hy hem selven op de Schouw-plaetse niet en soude begeven. |
| 32 Sy riepen dan [d’eene dit], de andere wat anders. Want de vergaderinge was verwerret, ende ’tmeerdere [deel] en wisten niet, om wat oorsaecke sy te samen gekomen waren. |
| 33 Ende sy deden Alexandrum uyt de schare voortkomen, alsoo hem de Ioden voortstieten. Ende Alexander gewenckt hebbende met de handt, wilde by het volck verantwoordinge doen. |
| 34 Maer als sy verstonden dat hy een Iode was, werdt daer een stemme van allen, roepende ontrent twee uyren lanck, Groot is de Diana der Epheseren. |
| 35 Ende als de [Stads-]schrijver de schare gestilt hadde, seyde hy, Ghy mannen van Ephesen, wat mensche is’er doch die niet en weet, dat de stadt der Epheseren zy de Kerck-bewaerster van de groote Godinne Diana, ende van [het beeldt] dat uyt den hemel gevallen is? |
| 36 Dewijle dan dese dingen onwedersprekelijck zijn, so is ’t behoorlijck, dat ghy stille zijt, ende niet onbedachts en doet. |
| 37 Want ghy hebt dese mannen [hier] gebracht, die noch kerck-roovers en zijn, noch uwe Godinne en lasteren. |
| 38 Indien dan nu Demetrius, ende die met hem van de konste zijn, tegen yemandt eenighe saecke hebben, de recht-dagen worden gehouden, ende daer zijn Stadt-houders, laet’se malkanderen verklagen. |
| 39 Ende indien ghy yet van andere dingen versoeckt, dat sal in een wettelijcke vergaderinge geslicht worden. |
| 40 Want wy staen in gevaer dat wy van oproer sullen verklaeght worden, om [den dagh] van huyden, also daer geen oorsaecke en is, waer door wy reden sullen konnen geven van desen oploop. Ende dit geseght hebbende, liet hy de vergaderinge gaen. |
