Statenvertaling.nl

sample header image

Mattheüs 24 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28
Inleiding Bijbelboek
Inleiding Nieuwe Testament
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Mattheüs 24

1 Christus voorsegt de verwoestinge des Tempels ende der stadt Ierusalem, verhalende de swaricheden ende teeckenen, die voor ende ontrent de selve souden geschieden. 15 Wijst aen de Prophetie Daniels van de selve verwoestinge, ende vermaent om sich te bereyden tot een haestige vlucht, om desen grooten jammer te ontgaen. 23 Waerschouwt tegen de verleydinge der valsche Christi ende der valsche Propheten. 29 Propheteert verder van het eynde der werelt, ende van sijne laetste toekomste ten oordeel, welcker heerlickheyt ende sekerheyt hy beschrijft, aenwijsende de teeckenen, die ontrent de selve souden geschieden. 36 Doch dat den dach ende uyre des selven niemandt dan Godt alleen bekendt en is. 37 Vergelijckt de tijden deser toekomste by de tijden van Noë voor de Sundtvloedt. 42 Daer op vermaent hy tot waken, door gelijckenisse so van een huys-vader waeckende tegen de komste des diefs. 45 Als van een getrouw’ ende van een boose dienstknecht.
 
1 ENde a Iesus ginck uyt ende vertrock van den Tempel, ende sijne Discipelen quamen by hem, om hem 1 de gebouwen des Tempels te 2 toonen.
a Marc. 13.1. Luc. 21.5.
1 Vande grootheyt, sterckte, ende heerlickheyt deser gebouwen, siet den histori-schrijver Ioseph. Antiq. l. 15. cap. 14.
2 Dewijle Christus voorgesegt hadde in’t voorgaende c. vers 38. de verwoestinge der stadt ende des Tempels, so schijnt dat de Discipelen daerom dese gebouwen hem getoont hebben, om te kennen te geven, dat het haer dochte ofte onmogelick ofte jammer te wesen dat sulck een heerlick gebouw’ soude verwoest worden.
 
2 Ende Iesus seyde tot haer, En siet ghy niet alle dese dingen? Voorwaer segge ick, b Hier en sal 3 niet [eenen] steen op den [anderen] steen gelaten worden, die niet 4 afgebroken en sal worden.
b Luce 19.44. 1.Reg. 9.7, 8. Mich. 3.12.
3 Gr. Steen op steen niet gelaten worden.
4 Gr. los gemaeckt.
 
3 c Ende als hy op den Olijfberch geseten was, gingen de Discipelen tot hem alleen, seggende, d Segt ons, wanneer sullen 5 dese dingen zijn? ende welck [sal] het teecken [zijn] van uwe toekomste, ende van de voleyndinge der werelt?
c Marc. 13.1, 3. Luce 21.7.
d Actor. 1.6.
5 N. die ghy hier ende op’t eynde des voorgaenden cap. gesegt hebt, so van de verwoestinge der stadt ende des Tempels van Ierusalem, als van uwe laetste toekomste ten oordeele.
 
4 Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, e Siet toe, dat u niemant en verleyde.
e Ierem. 29.8. Ephes. 5.6. Coloss. 2.18. 2.Thess. 23. 1.Ioan. 4.1.
 
5 f Want vele sullen komen 6 onder mijnen name, seggende, Ick ben de Christus, ende sy sullen vele verleyden.
f Ierem. 14.14. ende 23.23. Ioan. 5.43.
6 Ofte, in, op mijnen name, D. haer uytgevende voor den beloofden Messias, gelijck ontrent dien tijt ende daer na verscheydene opgestaen zijn, siet Actor. 5.36, 37. ende Ioseph. Antiq. lib. 18. cap. 12. ende lib. 20. cap. 2, etc. ende de bello Iud. cap. 12.
 
6 Ende ghy sult hooren van oorlogen, ende geruchten van oorlogen. Siet toe, en wort niet verschrickt: want alle [die] dingen moeten geschieden, maer 7 noch en is het eynde niet.
7 N. van alle de elenden ende uyterste straffen, die den Ioden souden overkomen.
 
7 g Want 8 het [een] volck sal tegen het [ander] volck opstaen, ende 9 het [een] Coninckrijck tegen het [ander] Coninckrijck: ende daer sullen zijn hongers nooden, ende pestilentien, ende aerdbevingen in verscheyden plaetsen.
g Iesa. 19.2.
8 Gr. volck tegen volck.
9 Gr. Coninckrijck tegen Coninckrijck.
 
8 Doch alle die dingen [zijn maer] een beginsel der 10 smerten.
10 Gr. Ween, gelijck der vrouwen. die in barens noot zijn. Van alle dese oorlogen ende elenden siet Iosephum Antiq. l. 20. ende de bello Iud. lib. 3, etc.
 
9 h Als dan sullen sy u overleveren in verdruckinge, ende sullen u dooden, ende ghy sult gehaet worden van alle volckeren, om mijns Naems wille.
h Matth. 10.11. Luce 21.11, 12. Ioan. 15.20. ende 16.2. Apoc. 2.10.
 
10 Ende dan sullender vele 11 ge-ergert worden, ende sullen malkanderen overleveren, ende malkanderen haten.
11 D. door vreese van vervolginge van my afwijcken.
 
11 i Ende vele valsche propheten sullen opstaen, ende sullender vele verleyden.
i 2.Petr. 2.1.
 
12 Ende k om dat de 12 ongerechticheyt vermenichvuldicht sal worden soo sal de 13 liefde van velen verkouden.
{k} 2.Timoth. 3.31.
12 Gr. overtredinge der Wet.
13 N. Soo tot de waerheyt des Euangeliums, als tot den naesten.
 
13 l Maer wie volherden sal tot den eynde, die sal salich worden.
l Matth. 10.22. Marc. 13.13. Luce 21.19. Apoc. 2.7, 10. ende 3.10.
 
14 Ende dit Euangelium des Coninckrijcks sal in de 14 geheele werelt gepredickt worden tot een getuygenisse allen volckeren: ende dan sal 15 het eynde komen.
14 Gr. Bewoonde werelt. Siet hier van de vervullinge, Rom. 10.18. Col. 1.6.
15 N. der stadt Ierusalems, ende der Ioodsche regeringe.
 
15 m Wanneer ghy dan sult sien den 16 grouwel der verwoestinge, waer van gesproken is door n Daniel den Propheet, staende in de 17 heylige plaetse (die [het] leest die mercke daer op)
m Marc. 13.14. Luce 21.20.
16 D. Het grouwelijck verwoestende leger der Romeynen gelijck verclaert wort, Luc. 21.20.
n Dan. 9.27.
17 D. in ’t heylige Ioodsche landt, rontom Ierusalem.
 
16 Dat alsdan die in Iudea zijn, vlieden 18 op de bergen.
18 N. om haer aldaer te versteken voor de straffe.
 
17 Die op het 19 dack is, en kome niet af, om yet uyt sijn huys wech te nemen.
19 De Ioden warenveel op de daken der huysen, om datse boven plat waren. Siet hier voren Matth. 10.27.
 
18 Ende die op den acker is, 20 en keere niet weder te rugge, om sijne kleederen wech te nemen.
20 D. En verliese geenen tijt om te vluchten.
 
19 Maer 21 wee den bevruchten ende den soogenden [vrouwen] in die dagen.
21 N. om datse onbequaem sullen zijn om haestelick te vluchten, met hare vrucht ofte kleyne kinderen beladen zijnde.
 
20 Doch bidt dat uwe vlucht niet en geschiede 22 des winters, noch o op eenen Sabbath.
22 Om dat inden winter het vluchten onbequaem is, ende de Ioden op den Sabbath niet verre en mochten reysen. Siet Actor. 1.12. noch haer van dingen tot de reyse noodich voorsien.
o Actor. 1.12.
 
21 p Want alsdan sal groote verdruckinge wesen, 23 hoedanige niet en is geweest van het begin der werelt tot nu toe, noch oock niet zijn en sal.
p Dan. 12.1.
23 Want gelijck Iosephus getuycht de bello Iud. lib. 4.5, 6. ende 7. cap. 17. zijn door sweert, honger, ende peste vergaen, alleen binnen Ierusalem, elf hondert duysent menschen, ende boven de seven ende tnegentich duysent tot slaven verkocht. Diergelijcke verwoestinge en wort in geen Historien gelesen.
 
22 Ende soo 24 die dagen niet verkort en wierden, geen vleesch en soude behouden worden: maer om 25 der uytverkorene wille sullen die dagen verkort worden.
24 D. ten ware dat Godt de plagen van die tijden, die de Ioden noch, swaerder hadden verdient, hadde doen ophouden, daer en soude niemant uyt het Ioodsche volck overgebleven zijn geweest.
25 N. die Godt onder ’t Ioodsche volck hadde, ende altijt behouden wilde.
 
23 26 Alsdan, soo yemant tot ulieden sal seggen, Siet q hier is de Christus, oft 27 daer, en gelooft het niet.
26 N. na de verwoestinge Ierusalems tot de voleyndinge der werelt, van de welcke hy begint te spreken aen’t 29. vers.
q Marc. 13.21. Luce 21.8.
27 Gr. hier.
 
24 r Want daer sullen valsche Christi, ende valsche propheten opstaen, ende sullen groote 28 teeckenen ende wonderheden doen, alsoo dat sy 29 (indien het mogelick ware) oock de uytverkorene souden verleyden.
r 2.Thess. 2.11. Deut. 13.1.
28 Gelijck van den Antichrist betuyght wort, 2.Thess. 2.9. Apocal. 13.11, etc.
29 Dit wort geseght niet mogelick te zijn, niet ten aensien van de wille ofte kracht der uytverkorene in haer selven: maer ten aensien vande onveranderlickheyt van het besluyt Godts over haer, ende van sijne krachtige bewaringe tegen de verleydinge, volgens sijne beloften, die hem niet en konnen berouwen. Siet Ioan. 10.28. Rom. 8. versen 29, 30. 1.Pet. 1.5.
 
25 Siet ick hebbe [het] u voorsegt.
26 s So sy dan tot u sullen seggen, Siet hy is in de woestijne, en gaet niet uyt: Siet [hy is] in de binnen kameren, en gelooft het niet.
s Luc. 17.23.
 
27 Want gelijck de blixem uytgaet 30 van het Oosten, ende schijnt 31 tot het Westen, 32 alsoo sal oock de toekomste des Soons des menschen wesen.
30 Gr. van den opganck, namelick der Sonne.
31 Gr. onderganck.
32 N. met groote snelheyt ende klaerheyt.
 
28 [t] Want 33 alwaer het doode lichaem sal zijn, daer sullen de arenden vergadert worden.
t Iob 39.32. Luc. 17.36.
33 Van dit spreeckwoort, by den Hebreen gebruyckelick, siet Iob 39.33. ende wort hier mede geleert, dat waer Christus met sijn lijden ende sterven oprechtelick gepredickt wort, de geloovige haer aldaer sullen vergaderen, gelijck oock deselve in het laetste oordeel tot Christum sullen vergadert worden, om altijt by hem te blijven, 1.Thess. 4.16, 17. Ioan. 17. vers 24. Sommige verstaen dit spreeckwoort van de verwoestinge des Iodischen volcks, het welck door het aes soude verstaen worden, ende de Romeynen door de Arenden: gelijck de Chaldeen by Habac. 1.8.
 
29 Ende v terstont nae 34 de verdruckinge dier dagen, sal de Sonne verduystert worden, ende de Mane en sal haer schijnsel niet geven, ende de Sterren sullen van den hemel vallen, ende 35 de krachten der hemelen sullen 36 beweeght worden.
v Iesa. 13.10. Ezech. 32.7. Ioël 2.31. ende 3.15. Marc. 13.24. Luc. 21.25.
34 N. die de tyrannen ende de Antichrist de kercke Godts sullen hebben aengedaen.
35 D. de krachtige of stercke hemelen.
36 N. Gelijck de zee op ende neder gedreven wort.
 
30 x Ende alsdan sal in den hemel verschijnen 37 het teecken des Soons des menschen: ende dan sullen alle de geslachten der aerde y 38 weenen, ende sullen den Sone des menschen sien komende op de wolcken des hemels, met groote kracht ende heerlickheyt.
x Apoc. 1.7. Dan. 7.10. Matth. 16.27. ende 25.31. ende 26.62. Mar. 13.26. ende 14.62. Luce 21.27. Actor. 1.11. 2.Thess. 1.10.
37 D. de teeckenen sijner heerlickheyt, waer mede hy in de wolcken verschijnen sal. Siet Marc. 13.26. Luc. 21.27.
y Apoc. 1.7.
38 Ofte, wee-klagen. Gr. van benaeuwtheyt op de borst slaen.
 
31 Ende hy sal sijne Engelen uytsenden met z een basuyne van groot 39 geluyt, ende sy sullen sijne uytverkorene 40 by een vergaderen uyt de vier winden, van [het een] uyterste der hemelen tot [het ander] uyterste der selve.
z 1.Corint. 15.52. 1.Thess. 4.16.
39 Gr. Stemme. And. met een basuyne ende groot geluyt.
40 D. uyt alle vier hoecken ofte gewesten der werelt by een brengen, diese uyt hare verheerlickte lichamen ende andersins sullen onderkennen.
 
32 a Ende leert van den vygeboom dese gelijckenisse: Wanneer sijnen tack nu 41 teer wort, ende de bladeren uytspruyten, soo weet ghy dat de somer nae by is.
a Mar. 13.29. Luce 21.29.
41 Ofte, sappich, wanneer het sap ofte groeysel daer in komt.
 
33 Alsoo oock ghy lieden, wanneer ghy alle dese dingen sult sien, soo weet dat 42 [het] na by is voor de deure.
42 Ofte, hy N. Christus met sijne toekomste.
 
34 Voorwaer ick segge u, 43 dit geslachte en sal geensins 44 voorby gaen, tot dat alle dese dingen sullen geschiet zijn.
43 N. des Iodischen volcx: ofte dese eeuwe.
44 Ofte, Vergaen.
 
35 b De hemel ende de aerde sullen 45 voorby gaen, maer mijne woorden en sullen geensins voorby gaen.
b Mar. 13.31. Psal. 102.27. Ies. 51.6. Hebr. 1.11.
45 Ofte, Vergaen. Hoe dit geschieden sal wort verklaert, 2.Petr. 3.10.
 
36 c Doch van dien dach ende uyre en weet niemant, oock niet de Engelen der hemelen, dan mijn Vader alleen.
c Actor. 1.7. Marc. 13.32.
 
37 d Ende gelijck de dagen Noë [waren,] alsoo sal oock zijn de toekomste van den Soon des menschen.
d Luc. 17.26. Gen. 6.2. 1.Pet. 3.20. 2.Petr. 2.5.
 
38 Want gelijck sy waren in de dagen voor de sundtvloet, 46 etende ende drinckende, trouwende ende ten houwelicke uytgevende, e tot den dach toe, in welcken Noë in de Arcke ginck:
46 D. sorgelooslick ende vleeschlick levende sonder vreese Godts. Iud. vers 12.
e Gen. 7.7.
 
39 Ende en bekenden’t niet tot dat de sundtvloet quam, ende haer alle wech nam: alsoo sal oock zijn de toekomste des Soons des menschen.
40 f Alsdan sullender twee op den acker zijn, de een sal 47 aengenomen, ende de 48 ander sal 49 verlaten worden.
f Luc. 17.34. 1.Thess. 4.17.
47 . 47 N. van Godt onder sijne uytverkorene.
48 Gr. de een.
49 N. met de verworpene inde eeuwige verdoemenisse.
 
41 Daer sullen twee [vrouwen] 50 malen in den meulen, de eene sal 47 aengenomen, ende de andere sal verlaten worden.
50 Ofte, Malen in’t meulen-huys. Het malen ende backen plach in die landen veel gedaen te worden by de vrouwen, ofte slavinnen, die daer toe queernen ofte hant-meulens gebruyckten.
 
42 g Waeckt dan, want ghy en weet niet in welcke uyre uwe Heere komen sal.
g Marc. 13.33. Matth. 25.13. Luc. 12.40. ende 21.36.
 
43 h Maer weet dit, dat soo 51 de heere des huys geweten hadde 52 in welcke nachtwake de dief komen soude, hy soude gewaeckt hebben, ende en soude sijn huys niet hebben laten doorgraven.
h Luc. 12.39. 1.Thess. 5.2. 2.Petr. 3.10. Apoc. 3.3. ende 16.15.
51 Ofte, huysvader.
52 D. in wat deel des nachts, die in vier nachtwaken gedeelt wierd, Siet Matth. 14.25.
 
44 Daerom zijt oock ghy bereyt, want in welcke uyre ghy ’t niet en meynt, sal de Sone des menschen komen.
45 i Wie is dan de getrouwe ende voorsichtige 53 dienstknecht, den welcken sijn Heere over sijne dienstboden gestelt heeft, om henlieden [haer] voedsel te geven ter rechter tijt.
i Matth. 25.21. Luc. 12.42.
53 By desen dienstknecht worden voornamelick vergeleecken de Apostelen, ende dienaers des Euangeliums, die de geestelicke spijse der zielen uytdeelen.
 
46 Salich is die dienstknecht, welcken sijn Heere komende sal vinden 54 also doende.
54 N. gelijck hy hem bevolen heeft.
 
47 Voorwaer ick segge u, dat hy hem sal setten 55 over alle sijne goederen.
55 Ofte, over al wat hy heeft.
 
48 Maer soo die quade dienstknecht in sijn herte soude seggen, Mijn Heere vertoeft te komen:
49 Ende soude beginnen [sijne] mede-dienstknechten te 56 slaen, ende te eten ende te drincken met de dronckaerts:
56 D. overlast aen te doen.
 
50 So sal de heere deses dienstknechts komen ten dage, in welcken hy [hem] niet en verwacht, ende ter uyre die hy niet en weet.
51 Ende sal hem 57 afscheyden, ende sijn deel setten met 58 de geveynsde. k Daer sal weeninge zijn, ende knersinge der tanden.
57 And. In tween houwen. Sommige meynen dat hier gesien wort op sulcke sware straffen, daer van men leest, 1.Sam. 15.33. ende Dan. 3.29. Doch uyt het gene volght schijnt dat het verstaen wort van de afscheydinge van sijn huysgesin, om daernae gestraft te worden.
58 D. die wel voor de oogen harer meesters schijnen haer te quijten, maer in haer afwesen het tegendeel doen.
k Matth. 8.12. ende 13.42. ende 22.13. ende 25.30. Luc. 13.28.

Einde Mattheüs 24