Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 DE last des woorts des HEEREN tot Israël, door den dienst van Maleachi. |
2 Ick hebben u-lieden lief gehadt, seyt de HEERE: maer ghy segt, Waer in hebt ghy ons lief gehadt? Was niet Esau Iacobs broeder? spreeckt de HEERE: nochtans hebbe ick Iacob lief gehadt, |
3 Ende Esau hebbe ick gehaett: ende ick hebbe sijne bergen gestelt [tot] eene verwoestinge, ende sijne erve voor de draken der woestijne. |
4 Of schoon Edom seyde, Wy zijn verarmt, doch wy sullen de woeste plaetsen weder bouwen: alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, Sullen sy bouwen, so sal ick afbreken; ende men salse noemen, Landtpale der godtloosheyt, ende een volck op het welcke de HEERE vergramt is tot inder eeuwicheyt. |
5 Ende uwe oogen sullen’t sien, ende ghylieden sult seggen, De HEERE zy groot gemaeckt van de lantpale Israëls af. |
6 Een sone sal den vader eeren, ende een knecht sijnen heere: ben ick dan een Vader, waer is mijne eere? ende ben ick een Heere, waer is mijn vreese? seyt de HEERE der heyrscharen tot u, ô Priesters, verachters mijnes Naems: maer ghy segt, Waer mede verachten wy uwen Name? |
7 Ghy brengt op mijnen altaer verontreynicht broot, ende segt, Waer mede verontreynigen wy u? Daer mede, dat ghy segt, des HEEREN tafel is verachtelick. |
8 Want als ghy wat blints aenbrengt om te offeren, ’t en is [by u] niet quaet, ende als ghy wat kreupels ofte krancks aenbrengt, ’t en is niet quaet: Brengt dat doch uwen Vorst; sal hy een welgevallen aen u hebben? ofte sal hy u aengesichte opnemen? seyt de HEERE der heyrscharen. |
9 Nu dan, smeeckt doch het aengesichte Godes, dat hy ons genadich zy: sulcx is van uwe hant geschiet, sal hy u aengesichte opnemen? seyt de HEERE der heyrscharen. |
10 Wie isser oock onder u die de deuren [om niet] toesluyt? ende ghy en steeckt het vyer niet aen [op] mijnen altaer om niet. Ick en hebbe geenen lust aen u, seyt de HEERE der heyrscharen, ende het spijs-offer en is my van uwe hant niet aengenaem. |
11 Maer van den opganck der Sonne tot haren onderganck, sal mijn Name groot zijn onder de Heydenen; ende aen alle plaetse sal mijnen Name reuck-werck toe-gebracht worden, ende een reyn spijs-offer: want mijn Name sal groot zijn onder de heydenen, seyt de Heere der heyrscharen. |
12 Maer ghy ontheylicht dien, als ghy segt, Des HEEREN tafel is ontreynicht, ende haer inkomen, hare spijse is verachtelick. |
13 Noch segt ghy, Siet, wat eene vermoeytheyt! maer ghy soudt het kunnen wech blasen, seyt de HEERE der heyrscharen: ghy brengt oock ’t gene dat gerooft is, ende dat kreupel, ende kranck is: ghy brengt oock spijs-offer: soude my sulcx aengenaem zijn van uwe hant? seyt de HEERE. |
14 Ia vervloeckt zy de bedrieger, die een manneken in sijne kudde heeft, ende den Heere belooft ende offert dat verdorven is: want ick ben een groot Coninck, seyt de HEERE der heyrscharen, ende mijn Naem is vreeslick onder de Heydenen. |