Statenvertaling.nl

sample header image

Leviticus 22 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Leviticus 22

Wetten aengaende de Reynicheyt der Priesteren, in het eten der geheyligde dingen. Onreyn zijnde mochtense daer van niet eten vers 1, etc. maer wel gereynigt zijnde, 6. Geen doodt aes, ende dat verscheurt was, mochtense eten, 8. Wie van het heylige met hen eten mochte, ende wie niet, 10. Wet over de gene die door dwalinge van het heylige gegeten hadden, 14. Wetten van vrywillige offeren, van hoedanige sy moesten zijn, 17. van wiens hant ontfangen, 25. hoe out, 26. Om te offeren niet met de moeder, 28. ende op den dach van het offeren gegeten te worden, 29. het welcke al besloten wort met eene vermaninge tot gehoorsaemheyt, 31.
 
1 DAerna sprack de HEERE tot Mose, seggende:
2 Spreeckt tot Aaron, ende tot sijne sonen, datse sich van de 1 heylige dingen der kinderen Israëls die sy my 2 heyligen, 3 afsonderen, op datse 4 den Naem mijner Heylicheyt niet en ontheyligen: Ick ben de HEERE.
1 D. die Gode vanden kinderen Israëls geoffert wierden. siet bov. 5. op vers 15.
2 Dat wort geseyt, Gode geheyligt te zijn, het welcke hem ter eere van het gemeene gebruyck af-gesondert, ende tot een heylich eynde bescheyden wort. Alsoo in ’t volgende vers Item, Exod. 13.2. Num. 3.13. Deut. 15.19. And. om dat sy my [die] heyligen.
3 T.w. datse van die niet eten, wanneerse yeuwers mede verontreynigt, ofte andersins onbequaem zijn.
4 Siet bov. cap. 18. op vers 21.
 
3 Segt tot hen; Alle man onder uwe geslachten, die uyt uwen gantschen zade tot de heylige dingen, die de kinderen Israëls den HEERE heyligen, 5 naederen sal, als sijne 6 onreynicheyt op hem is, die selve 7 mensche sal van voor mijn aengesicht uytgeroeyt worden: ick ben de HEERE.
5 T.w. om van de selve te eten.
6 Van de welcke hier te voore in ’t 11. cap. ende oock hier vers 4. etc. gesproken wort.
7 Hebr. ziele. Alsoo ond. vers 6. etc. Siet Gen. 12. op het vers 5.
 
4 Niemant van den 8 zade Aarons die melaetsch is, ofte eenen vloet heeft, en sal van die heylige dingen eten, tot dat hy reyn is: mitsgaders die yet aenroert 9 dat onreyn is van een doot lichaem, a ofte yemant dien 10 het zaet der byligginge ontgaet.
8 D. geslachte, ofte nakomelingen. Siet Genes. 9. op het vers 9.
9 Hebr. den onreynen eener ziele. Dat is, van een doot lichaem. Siet bov. 19. op het vers 28.
a Bov. 15.2.
10 Hebr. de bylegginge des zaets.
 
5 Ofte so wie aengeroert sal hebben eenich kruypende gedierte, daer van hy onreyn is, ofte eenen mensche, daer van hy onreyn is, 11 nae alle sijne onreynicheyt:
11 D. met wat onreynicheyt hy soude mogen besmet wesen.
 
6 De mensche, de welcke dat aengeroert sal hebben, die sal onreyn zijn tot aen den avont: ende hy en sal van die heylige dingen niet eten, maer sal sijn vleesch met water baden.
7 Als de Sonne sal ondergegaen zijn, dan sal hy reyn zijn: ende daerna sal hy van die heylige dingen eten; want dat is sijne 12 spijse.
12 Ofte, broot. siet bov. 3. op vers 11.
 
8 b Het doode aes, ende het verscheurde en sal hy niet eten, om daer mede onreyn te worden: Ick ben de HEERE.
b Exod. 22.31. Bov. 17.15. Ezech. 44.31.
 
9 Sy sullen dan 13 mijn bevel onderhouden, op datse geene sonde 14 daer over en 15 dragen, ende 16 daer in sterven, als sy 17 die ontheyligt souden hebben: Ick ben de HEERE, die 18 haer heyligt.
13 Hebr. mijn bewaringe bewaren, oft, onderhoudinge onderhouden.
14 Om de heylige dingen, van dewelcke vers 7. gesproken is. Siet bov. 21. op het vers 22. alsoo in ’t volgende.
15 Siet bov. 5. op het vers 1.
16 T.w. in de sonde, ofte straffe harer sonde, gelijck Nadab ende Abihu wedervaren was, bov. 10.1, 2. And. om die. T.w. Heylige dingen, van de welcke gesproken is, bov. vers 7.
17 D. die heylige dingen.
18 Namelick, de Priesteren. Siet bov. 21. op vers 8.
 
10 Oock en sal geen 19 vreemde het heylige eten: een 20 bywoonder des Priesters, ende een dachlooner en sullen het heylige niet eten.
19 D. die niet en is van het Priesterlick geslachte; hoedanige waren de andere Leviten ende Israëliten. Siet ond. vers 12. ende Matth. 12.4.
20 Verstaet eenen die van buyten ingekomen zijnde, voor eenen tijt sijne wooninge, ende herberch-plaetse heeft by den Priester. Eenige verstaen desen bywoonder van de Dienstknechten; daer van wy lesen, Exod. 21. versen 2, 3, etc.
 
11 Wanneer dan noch de Priester eene ziele 21 met sijn gelt sal gekocht hebben, die sal daer van eten: ende de ingeboren van sijn huys, die sullen van sijne spijse eten.
21 Hebr. met de koopinge sijns gelts. dat is, met het gelt daer mede hy koopt.
 
12 Maer als des Priesters dochter eenen 22 vreemden man sal toebehooren; sy en sal van het hef-offer der heylige dingen niet eten.
22 D. die niet en was van het priesterlick geslachte, als bov. vers 10.
 
13 Doch als des Priesters dochter eene weduwe, ofte 23 verstootene sal zijn, ende geen 24 zaet hebben, ende tot haers vaders huys, c als in hare jonckheyt, sal wedergekeert zijn, so salse vande spijse haers vaders eten: maer geen vreemde en sal daer van eten.
23 Siet bov. 21. op het vers 7.
24 D. kinderen. Alsoo is dit woort genomen, Genes. 4.25. ende 15.3. Levit. 20.2, etc.
c Bov. 10.14.
 
14 Ende wanneer yemant het heylige door dwalinge sal gegeten hebben; so sal hy des selven vijfde deel daer boven toe doen, ende sal ’t den Priester 25 met het heylige wedergeven:
25 And. sal den Priester het heylige wedergeven. Verstaet, dat het heylige gelijck, ofte, soo veel weerdich was; dewijle het gegetene niet weder en konde gegeven worden. siet bov. 5.16.
 
15 So en sullen sy niet ontheyligen de heylige dingen der kinderen Israëls; die sy den HEERE sullen geheven hebben;
16 Ende hen doen dragen de 26 ongerechticheyt der schult, als sy hare heylige dingen souden eten: want ick ben de HEERE, die haer heylicht:
26 D. de straffe der schult, ofte misdaet. Als bov. vers 9. ende cap. 5. vers 1.
 
17 Voorder sprack de HEERE tot Mose, seggende:
18 Spreeckt tot Aaron, ende tot sijne sonen, ende tot alle de kinderen Israëls, ende segt tot hen; 27 So wie uyt den huyse Israëls, ende uyt de 28 vreemdelingen in Israël is, die sijne offerhande sal offeren nae alle hare 29 geloften, ende nae alle hare vrywillige offeren, die sy den HEERE ten brand-offer sullen offeren:
27 Hebr. man man.
28 Verstaet de sulcke, die de religie der Israëliten aengenomen hadden, ende beleden.
29 Siet van dese bov. 7. op het vers 16.
 
19 Het sal 30 nae u welgevallen zijn; een volkomen manneken, van de runderen, van de lammeren, ofte vande geyten.
30 Siet bov. 1. op het vers 3.
 
20 Ghy en sult niet offeren yet, daer in een gebreck is: want het 31 niet aengenaem en soude zijn voor u.
31 Heb. niet nae aengenaemheyt, ofte welgevallen. alsoo in ’t volgende vers Verstaet, niet aengenaem den Heere. Verg. hier mede bov. 1. de aent. op ’t vers 4.
 
21 d Ende als yemant een danck-offer den HEERE sal offeren, uytsonderende van de runderen, ofte van de schapen eene gelofte, ofte vrywillich offer; ’t sal volkomen zijn, op dattet aengenaem zy, geen gebreck en sal daer in zijn.
d Deuter. 15.2. ende 17.1.
 
22 Het blinde, ofte gebrokene, ofte verlemde; ofte wratte, ofte 32 drooge schurftheyt, ofte etterige schurftheyt hebbende; dese en sult ghy den HEERE niet offeren: ende daer van en sult ghy den HEERE geen vyeroffer op den altaer geven.
32 Siet bov. 21. op vers 20.
 
23 Doch eenen os, ofte kleyn 33 vee, te lanck, ofte te verkrompen in leden; die sult ghy tot een vrywillich offer 34 bereyden, doch tot eene gelofte en soude het niet aengenaem zijn.
33 D. schapen, ende geyten.
34 D. mogen offeren.
 
24 Het gedruckte, ofte gestootene, ofte gescheurde, ofte gesnedene en sult ghy den HEERE niet offeren: dat en sult ghy in uwen lande niet doen.
25 Ghy en sult oock uyt de hant 35 des vreemden, van alle dese dingen uwen Gode geene spijse offeren: want hare verdorventheyt in haer is, in die selve is gebreck, sy en souden niet aengename zijn voor u.
35 Hebr. soon des vreemden, ofte, uyt-landers. Hier mede wort van Godt bevolen, dat de offerhanden, die van de vreemden souden geoffert werden, (siet Ezr. 6.8, 9, 10) moesten sonder gebreck zijn, soo wel als de offerhanden van de kinderen van Israël.
 
26 Wijder sprack de HEERE tot Mose, seggende:
27 Wanneer een os, ofte lam, ofte geyte sal geboren zijn, so sal die seven dagen onder sijne moeder zijn: daerna vanden achtsten dach, ende daer over, sal hy aengenaem zijn, tot offerhande des vyer-offers den HEERE.
28 Ghy en sult oock eenen os, ofte kleyn vee, hem, ende sijn jonck op eenen dach niet slachten.
29 Ende als ghy een lof-offer den HEERE sult slachten; nae uwen wille sult ghy het slachten.
30 e Het sal op den selven dach gegeten worden, ghy en sult daer van niet overlaten tot op den morgen: Ick ben de HEERE.
e Bov. 2.15.
 
31 Daerom sult ghy mijne geboden houden, ende de selve doen: Ick ben de HEERE.
32 Ende ghy en sult mijnen heyligen Naem 36 niet ontheyligen, op dat ick in ’t midden der kinderen Israëls 37 geheylicht worde: Ick ben de HEERE, die u heylige;
36 D. niet maken gelastert te worden, mits yet te doen tegen mijne geboden.
37 D. gehouden ende verklaert worde voor dien Godt, die de overtrederen straft, ende de vroome beloont. Siet bov. 10. op vers 3.
 
33 Die u uyt Egyptenlant uytgevoert hebbe, op dat ick 38 u tot een Godt zy: Ick ben de HEERE.
38 Siet Gen. 17. op vers 7.

Einde Leviticus 22