Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 ENde de HEERE sprack tot Mose, ende tot Aaron, seggende tot hen: |
2 Spreeckt tot de kinderen Israëls, seggende; Dit is het gedierte, dat ghy eten sult uyt alle beesten, die op aerden zijn. |
3 Al wat onder de beesten de klaeuwe verdeelt, ende de klove der klaeuwen in tween klieft, [ende] herkauwt: dat sult ghy eten. |
4 Dese nochtans en sult ghgy niet eten vande gene die [alleen] herkauwen, ofte de klaeuwen [alleen] verdeelen: den Kemel, want hy wel herkaeuwt, maer de klaeuwe niet en verdeelt: die sal u onreyn zijn. |
5 Ende het Conijnken, want dat wel herkauwt, maer de klaeuwe niet en verdeelt: dat sal u onreyn zijn. |
6 Ende den Hase, want hy wel herkauwt, maer de klaeuwe niet en verdeelt: die sal u onreyn zijn. |
7 Oock het Swijn, want dat de klaeuwe wel verdeelt, ende de klove der klaeuwen in tween klieft, maer het gekauwde niet en herkauwt: dat sal u onreyn zijn. |
8 Van haer vleesch en sult ghy niet eten, noch haer doode aes niet aenroeren: sy sullen u onreyn zijn. |
9 Dit sult ghy eten van al dat in de wateren is: al wat inde wateren, inde zeen, ende inde rivieren vinnen ende schubben heeft, die sult ghy eten. |
10 Maer al wat inde Zeen, ende inde rivieren van alle gewemel der wateren, ende van alle levendige ziele, die inde wateren is, geen vinnen ofte schubben en heeft, die sullen u een verfoeysel zijn. |
11 Ia een verfoeysel sullense u zijn: van haer vleesch en sult ghy niet eten, ende haer doode aes sult ghy verfoeyen. |
12 Al wat inde wateren geene vinnen nochte schubben en heeft: dat sal u een verfoeysel zijn. |
13 Ende van het gevogelte sult ghy dese verfoeyen, sy en sullen niet gegeten worden, sy sullen een verfoeysel zijn: den Arent, ende den Havick, ende den Zeearent, |
14 Ende de Gier, ende de Kraeye nae haeren aert, |
15 Alle Rave nae haeren aert, |
16 Ende de Struys, ende de Nachtuyl, ende de Koeckoeck, ende de Sperwer nae sijnen aert, |
17 Ende den Steen-uyl, ende het Duyckerken, ende de Schuyfuyt, |
18 Ende de Kaeuwe, ende de Roerdomp, ende de Pellicaen, |
19 Ende den Oyvaer, de Reyger nae sijnen aert, ende de Hoppe, ende de Vledermuys. |
20 Alle kruypende gevogelte, dat op vier [voeten] gaet, sal u een verfoeysel zijn. |
21 Dit nochtans sult ghy eten van al het kruypende gevogelte, dat op vier [voeten] gaet, ’t welck boven aen sijne voeten schenckelen heeft, om daer mede op d’ aerde te springen. |
22 Van die sult ghy dese eten, den sprinck-haen nae sijnen aert, ende den Solham nae sijnen aert, ende den Hargol nae sijnen aert, ende den Hagab nae sijnen aert. |
23 Ende alle kruypende gevogelte, dat vier voeten heeft, sal u een verfoeysel zijn. |
24 Ende aen dese sult ghy verontreynigt worden: so wie haer doodt aes sal aengeroert hebben, sal onreyn zijn tot aen den avont. |
25 So wie van haer doodt aes gedragen sal hebben, sal sijne kleederen wasschen, ende onreyn zijn tot aen den avont. |
26 Alle beeste, die de klauwe verdeelt, doch de klove niet in tween en klieft, noch niet en herkauwt, sullen u onreyn zijn: so wie de selve aengeroert sal hebben, sal onreyn zijn. |
27 Ende al wat op sijne pooten gaet onder alle gedierte, op vier [voeten] gaende, die sullen u onreyn zijn: al die haer doodt aes aengeroert sal hebben, sal onreyn zijn, tot aen den avont. |
28 Oock die haer doodt aes sal gedragen hebben, sal sijne kleederen wasschen, ende onreyn zijn tot aen den avont: sy sullen u onreyn zijn. |
29 Voorder sal u dit onder het kruypende gedierte, dat op d’ aerde kruypt, onreyn zijn; het Weselken, ende de Muys, ende de Schiltpadde, nae haren aert. |
30 Ende de Swijnegel, ende de Crocodyl, ende de Egdisse, ende de Slecke, ende de Mol: |
31 Die sullen u onreyn zijn onder alle kruypende gedierte: so wie die sal aengeroert hebben, alsse doodt zijn, sal onreyn zijn tot aen den avont. |
32 Daer toe al ’t gene, waer op [yet] van de selve vallen sal, alsse doodt zijn, sal onreyn zijn, [’tzy] van alle houten vat, ofte kleet, ofte vel, ofte sack, [ofte] alle vat daer mede [eenich] werck gedaen wort: ’t sal in ’t water gesteken worden, ende onreyn zijn tot aen den avont, daerna sal ’t reyn zijn. |
33 Ende alle aerden vat, daer in [yet] van de selve sal gevallen zijn, al wat daerin is, sal onreyn zijn, ende ghy sult dat breken. |
34 Van alle spijse diemen eet, daer op het water sal gekomen zijn, [die] sal onreyn zijn: ende alle dranck, diemen drinckt, sal in alle vat onreyn zijn. |
35 Ende waer op yet van haer doodt aes sal vallen, sal onreyn zijn, de oven ende de aerden panne sal verbroken worden, sy zijn onreyn: daerom sullen sy u onreyn zijn. |
36 Doch eene fonteyne, ofte put van vergaderinge der wateren sal reyn zijn: maer wie haer doodt aes sal aengeroert hebben, sal onreyn zijn. |
37 Ende wanneer van haer doodt aes sal gevallen zijn op eenich zaeyelick zaet, dat gezaeyt wort, dat sal reyn zijn. |
38 Maer als water op het zaet gedaen sal werden, ende van haer doodt aes daer op sal gevallen zijn, dat sal u onreyn zijn. |
39 Ende wanneer vande dieren, die u tot spijse zijn [yet] sal gestorven zijn, wie des selven doodt aes sal aengeroert hebben, sal onreyn zijn tot aen den avont. |
40 Oock die van haer doodt aes gegeten sal hebben, sal sijne kleederen wasschen, ende onreyn zijn tot aen den avont: ende die haer doodt aes sal gedragen hebben, sal sijne kleederen wasschen, ende onreyn zijn tot aen den avont. |
41 Voorts alle kruypende gedierte, dat op d’ aerde kruypt, dat sal een verfoeysel zijn, ’t en sal niet gegeten worden. |
42 Al wat op sijnen buyck gaet, ende al wat gaet op sijn vier [voeten,] ofte al wat veel voeten heeft, onder alle kruypende gedierte, dat op d’ aerde kruypt, die en sult ghy niet eten, want sy een verfoeysel zijn. |
43 En maeckt uwe zielen niet verfoeyelick aen eenich kruypende gedierte dat kruypt, ende en verontreynicht u niet daer aen, dat ghy daer aen verontreynicht soudt worden. |
44 Want ick ben de HEERE uwe Godt; daerom sult ghy u heyligen, ende heylich zijn, dewijle ick heylich ben: ende ghy en sult uwe ziele niet verontreynigen aen eenich kruypende gedierte, dat sich op aerden roert. |
45 Want ick ben de HEERE, die u uyt den Egyptenlande doe optrecken, op dat ick u tot een Godt zy: ende op dat ghy heylich zijt, dewijle ick heylich ben. |
46 Dit is de wet van de beesten, ende van het gevogelte, ende van alle levendige ziele, die sich roert inde wateren, ende van alle ziele die kruypt op d’ aerde: |
47 Om te onderscheyden tussschen het onreyne, ende tusschen het reyne: ende tusschen het gedierte datmen eten, ende tusschen het gedierte, datmen niet eten en sal. |