Statenvertaling.nl

sample header image

Jeremia 27 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Jeremia 27

Den Propheet wort belast, een jock aen den hals te dragen, ende van gelijcken vijf naebuerige Coningen toe te senden, met ontbiedinge, datse hare halsen met Iuda onder het jock Nebucadnezars sullen moeten buygen, hoe gewilliger hoe beter, sonder te luysteren nae valsche propheten, vers 1, 2, etc. Al ’t selve houdt hy naderhant den Coninck Zedekia wijtloopich voor, daerneffens propheterende, dat de overgeblevene vaten des Tempels oock nae Babel souden gevoert worden, ende aldaer tot den bestemden tijt toe blijven, 12.
 
1 IN 1 ’tbegin des Coninckrijcks van Iojakim, sone van Iosia, Coninck van Iuda, geschiedde dit woort tot Ieremia, van de HEERE, seggende:
1 Elf jaren voor het Coninckrijck van Zedekia, als Nebucadnezar noch geen Coninck van Babel en was, als afgenomen wort uyt cap. 25.1. Doe ontfinck Ieremia bevel van ’tgene hy doen ende seggen soude ter tijt des Conincks Zedekia, als uyt het volgende blijckt. Siet vers 3. ende 12.
 
2 Alsoo seyde de HEERE tot my; Maeckt u banden ende 2 jocken, ende a doet 3 die aen uwen hals.
2 Alsoo wort het Hebr. woort oock genomen ond. 28.10, 12, 13. anders beteeckent het oock diesselen ofte zeelen. daer mede men aen ’t jock ofte den diessel gebonden wort. Siet Levit. 26.13. met d’aent.
a Ierem. 28.10.
3 D. een van dien, (siet Iudic. 12. op vers 7. ende bov. 26. op vers 23.) ende draegt dat, om den volcke levendich af te beelden de toekomstige dienstbaerheyt onder den Coninck van Babel: (siet ond. vers 8, 12. ende cap. 28.14.) ende doet met d’andere als volgt.
 
3 Ende sendtse tot den Coninck van Edom, ende tot den Coninck van Moab, ende tot den Coninck der kinderen Ammons, ende tot den Coninck van Tyrus, ende tot den Coninck van Zidon: door de hant der 4 boden, die te Ierusalem tot Zedekia, den Coninck van Iuda, 5 komen.
4 Ofte, gesanten.
5 Ofte, sullen komen, zijn gekomen, om verbont met hem te maken tegen de Babyloniers, ofte hem in sijne rebellye te stijven. siet. Chro. 36.13.
 
4 Ende beveelt hen hare Heeren te seggen: Soo seyt de HEERE der 6 heyrscharen, de Godt Israëls: Soo sult ghy tot uwe Heeren seggen:
6 Siet 1.Reg. 18. op vers 15.
 
5 Ick hebbe gemaeckt de aerde, den mensche, ende het vee, die op den aerd-bodem zijn, door mijne groote kracht, ende door mijnen uytgestreckten arm: 7 ende ick b gevese aen welcken het 8 recht is in mijne oogen.
7 Ofte, daerom geve ick die, ofte hebbese gegeven, etc. T.w. de aerde.
b Dan. 4.14, 22.
8 D. dien ’t my belieft, ofte beliefde.
 
6 Ende nu, ick hebbe alle dese landen gegeven in de hant 9 Nebucadnezars des Conincx van Babel, c mijns 10 knechts: selfs oock het 11 gedierte des velts, heb ick hem gegeven om hem te dienen.
9 In’t voorgaende dickwils genoemt Nebucadrezar.
c Ierem. 25.9.
10 Siet bov. 25. op vers 9.
11 Maniere van spreken, beteeckenende eene absoluyte ende volcomene heerschappye. Vergel. ond. 28.14. Dan. 2.38.
 
7 Ende alle volcken sullen hem, ende sijnen 12 sone, ende sijns soons 13 sone dienen: tot dat oock de tijt 14 sijns eygenen lants kome; dan sullen sich machtige volcken ende groote Coningen van hem 15 doen dienen.
12 Evilmerodach, van welcken siet 2.Reg. 25.27. ende ond. 52.31.
13 Belsazar. Siet Dan. 5.
14 Ofte, de rechte tijt sijns lants, Hebr. de tijt sijns lants, oock, ofte, selfs, ofte, ja sijns. T.w. lants, ofte, oock dien, T.w. tijt sijns lants, dat sijn lant onder ’tgewelt van anderen door Godts regeringe sal gebracht werden, ende de Babylonische Monarchye een eynde nemen. Vergel. Dan. 5.26.
15 Ofte, hem dwingen te dienen, siet bov. 25. op vers 14.
 
8 Ende’t sal geschieden; Het volck ende het Coninckrijck, die hem, Nebucadnezar den Coninck van Babel, niet en sullen dienen, ende 16 dat sijnen hals niet en sal geven onder ’t jock des Conincx van Babel; over dat selve volck sal ick, spreeckt de HEERE, besoeckinge doen door het sweert, ende door den honger, ende door de pestilentie, tot dat ickse sal verteert hebben door sijne 17 hant
16 T.w. volck ofte Coninckrijck.
17 D. door sijnen dienst, ofte, sijn gewelt.
 
9 Ghylieden dan, en hoort niet nae uwe 18 Propheten, ende nae uwe waerseggers ende nae uwe 19 droomers, ende nae uwe 20 guychelaers, ende nae uwe tooveraers: de welcke tot u spreken, seggende; Ghy en sullet de Coninck van Babel niet dienen.
18 Verst. valsche Propheten, ende alsulcke, die voorgeven datse godtlicke openbaringen ende droomen hebben. siet. bov. 23.25. etc.
19 Hebr. droomen: alsoo ond. 29.8. gelijck, gevanckelicke wechvoeringe, ofte, gevanckenisse, voor, gevanckelick wechgevoerde, gevangene, ond. 28.4, 6. ende 29.1, 4. siet Iob 35. op vers 13.
20 Siet Levit. 19. op vers 26.
 
10 Want sy proheteren u 21 valscheyt: 22 om u verre uyt uwen lande te brengen, ende dat ick u uytstoote, ende ghy omkomet.
21 Ofte, eenen leugen: alsoo vers 14, 16.
22 Siet ond. op vers 15.
 
11 Maer het volck, dat sijnen hals sal brengen onder ’t jock des Conincks van Babel, ende hem dienen; dat selve sal ick in sijnen lande laten, spreeckt de HEERE, ende het sal dat bouwen ende daer in woonen.
12 23 Daerna sprack ick tot Zedekia, den Coninck van Iuda, nae alle dese woorden, seggende: Brenget uwe halsen onder ’t jock des Conincx van Babel, ende dienet hem ende sijnen volcke, so sullet 24 ghy leven.
23 T.w. ter tijt des Conincks Zedekia. Vergel. bov. vers 1. ende ond. 35.1. met d’aenteeck.
24 D. levendich blijven: alsoo vers 17.
 
13 Waerom soudet ghy 25 sterven, ghy ende u volck, door het sweert, door den honger, ende door de pestilentie? gelijck als de HEERE gesproken heeft van het volck, dat den Coninck van Babel niet en sal dienen.
25 Dat sekerlick geschieden sal, so ghy den Coninck van Babel niet en wilt dienen. alsoo ond. vers 17. Vergel. 2.Sam. 2.22.
 
14 En hooret dan niet nae de woorden der Propheten, die tot u spreken, seggende; Ghy en sullet den Coninck van Babel niet dienen: want sy propheteren u d valscheyt.
d Ierem. 14.14. ende 23.21. ende 29.8.
 
15 Want ick en hebse niet gesonden, spreeckt de HEERE, ende sy propheteren valschlick in mijnen Name: 26 op dat ick u uytstoote, ende ghy om komet, ghy ende de Propheten die u propheteren.
26 Dit was wel het oogemerck der valsche Propheten niet, maer ’tsoude sekerlick daerop volgen, wil de Heere seggen, als sy de valsche Propheten souden gelooven, die oock met hare valsche Prophetyen onder Godts heylige ende rechtveerdige regeringe stonden. Siet 1.Reg. 22.19. etc. ende bov. 18. op vers 16.
 
16 Oock sprack ick tot de Priesteren ende tot 27 dit gantsche volck, seggende: Soo seyt de HEERE, En hooret niet nae de woorden uwer Propheten, die u propheteren, seggende; Siet, de 28 vaten van des HEEREN huys sullen nu e haest uyt Babel wedergebracht worden: want sy propheteren u valscheyt.
27 Dat den Priesteren ende valsche Propheten aenhinck.
28 Die ter tijt van Ioiakim ende Ierhonia nae Babel gevoert waren 2.Chro. 36.7, 10.
e Ierem. 28.3.
 
17 En hooret niet nae hen, [maer] dienet den Coninck van Babel, so sult ghylieden 29 leven: waerom soude dese Stadt [tot] een woestheyt worden?
29 Als vers 12.
 
18 Maer so sy Propheten zijn, ende so des HEEREN woort by hen is, laetse nu by den HEERE der heyrscharen 30 voorbidden, op dat de vaten, die in den huyse des HEEREN, ende den huyse des Conincks van Iuda, ende te Ierusalem zijn overgebleven, niet nae Babel en komen.
30 Hebr. bejegenen, aenloopen, tusschen comen. T.w. met voorbiddingen: als bov. 7.16. siet aldaer.
 
19 Want soo seyt de HEERE der heyrscharen van de 31 Pilaren, ende van de Zee, ende van de Stellingen; ende van het overige der vaten, die in dese stadt zijn overgebleven,
31 Siet 2.Reg. 25.16, 17.
 
20 Die Nebucadnezar, de Coninck van Babel, niet heeft wechgenomen, als hy Iechonia, den sone Iojakims Coninck van Iuda, van Ierusalem nae Babel f gevanckelick wechvoerde: mitsgaders alle de 32 Edelen van Iuda ende Ierusalem.
f 2.Reg. 24.14, 15.
32 Hebr. witte. siet Nehem. 2. op vers 16.
 
21 Ia soo seyt de HEERE der heyrscharen, de Godt Israëls; van de vaten, die [in] den huyse des HEEREN, ende den huyse des Conincx van Iuda, ende te Ierusalem zijn overgebleven:
22 Nae Babel sullense g gebracht worden, ende aldaer sullense 33 zijn: tot den dach toe, dat ickse 34 besoecken sal, spreeckt de HEERE; dan sal ickse op voeren, ende salse h wederbrengen tot dese plaetse.
g 2.Reg. 25.13. 2.Chron. 36.18.
33 D. blijven: alsoo ond. 32.5. Psal. 37.18. etc.
34 Dit ende het volgende kanmen duyden op de genadige besoeckinge der Ioden, die Godt uyt de gevanckenisse van Babel wilde verlossen, ende met de vaten doen wederkomen: ofte oock (by gelijckenisse van menschen genomen) van de vaten selve, dien Godt, (om soo te spreken) dese weldaet soude bewijsen, dat hyse uyt de handen der gener diese met gewelt onderhielden ende schandelick misbruyckten, (Dan. 5.2, 3, 4.) weder aen hare rechte plaetse ende tot haer recht gebruyck soude brengen. alsoo wort Godt geseyt het lant te besoecken. Psal. 65.10. etc.
h 2.Chron. 36.22. Ierem. 29.10.

Einde Jeremia 27