Statenvertaling.nl

sample header image

Jesaja 19 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Jesaja 19

De Prophete voor-seyt den Egyptenaren, dat de Heere haer op menigerley wijse plagen soude, vers 1. met inlantsche oneenicheden, 2. dat sy by hare Afgoden noch raet, noch troost vinden souden, 3. dat strenge Heeren over haer regeren souden, 4. hy dreychtse met slappe neeringe, 7. ende dat hy hare raetslagen te niete maken soude, 11. haren schrick voor den Heere, 16. Prophetie dat de Egyptenaers tot de gemeynschap der Christelicke kercke souden beroepen worden, 18, etc.
 
1 1 DE Last van Egypten. Siet 2 de HEERE rijdt op een 3 snelle wolcke, ende hy sal in Egypten comen: ende de Afgoden van Egypten 4 sullen beweecht worden 5 van sijn aengesichte, ende ’t herte der Egyptenaren sal smelten in ’t binnenste van haer.
1 Siet Ies. 15.1.
2 Hy wil seggen, dat de Heere snellick ende onversiens de Egyptenaren sal aentasten. Verg. Psal. 18.10. ende 104.3.
3 Hebr. lichte. Heel selden wordender in Egypten wolcken gesien, dewyle het daer niet en regent, derhalven is het wat selsaems ende verschrickelick, daer wolcken te sien.
4 Hier wort den Afgoden, die niets en zijn, beweginge toe-geschreven. de meyninge is dese, de Afgoden sullen hare autoriteyt by de Egyptenaren verliesen, dewyle sy haer uyt de handen harer vyanden niet en hebben kunnen verlossen.
5 D. van wegen sijne aencomste ende tegenwoordicheyt.
 
2 Want 6 ick sal de Egyptenaren tegen de Egyptenaren verwerren, dat sy sullen strijden 7 een yegelick tegen sijnen broeder, ende een yegelick tegen sijnen naesten: stadt tegen stadt, 8 Coninckrijcke tegen Coninckrijcke.
6 De sin is, Ick sal een inlantsche oorloge in Egypten verwecken, soo dat d’een den anderen sal vernielen. siet dergelijcke geschiedenisse 2.Chron. 20.23.
7 Hebr. de man tegen sijnen broeder, ende de man tegen sijnen metgeselle.
8 D. lantschap tegen lantschap, provintie tegen provintie. Het schijnt dat de Prophete hier siet op ’t gene datter in Egypten geschiet is, na de doot van den Coninck Sethon, als twaelf Conincxkens haer hebben opgeworpen, ende het Coninckrijcke van Egypten hebben gescheurt, ende elck een deel des selven aen haer getrocken hebben.
 
3 Ende 9 de geest der Egyptenaren 10 sal uytgeledicht worden in’t binnenste van haer, ende haren 11 raet sal ick 12 verslinden: dan sullen sy hare Afgoden vragen, ende de besweerders, ende de waerseggers, ende de duyvels-constenaers.
9 D. de moet, oft couragie, of het verstant. siet Prov. 15. op vers 13.
10 Te weten, door die lanck-duerige inlantsche oorlogen.
11 Dat is, aenslagen, opstel, voor-nemen. De sin is, ick salse soo quellen, dat sy geenen raet noch uytcomste sullen weten te vinden.
12 D. te niete maken.
 
4 Ende ick sal de Egyptenaers besluyten in de hant 13 van harde heeren, ende 14 een strenge Coninck sal over haer heerschen, spreeckt de Heere HEERE der heyrscharen.
13 Verstaet door dese harde Heeren die twaelf tyrannen, die haer selven voor Coningen in Egypten hebben ingedrongen, na de doot van Sethon. And. eenes harden Heeren, ende verstaen dit alsoo als of de Prophete hier sprack van den Coninck Nebucadnezar, ende passen dit op ’t gene dat geschreven staet Ier. 46.26.
14 D. een wreet, hart, fel Coninck, Verstaende Psammetichum, een van die twaelf tyrannen, die eerst van die andre elve verdreven ende te lande uytgejaecht zijnde, doch daer na met gewelt weder in Egypten geraeckt zijnde, ende alleen regerende, groote tyrannye bedreven heeft.
 
5 Ende 15 sy sullen 16 de wateren uyt 17 de zee doen vergaen: ende 18 de riviere sal versijpen, ende verdroogen.
15 T.w. die twaelf tyrannen. Doch eenige duyden dit op Nebucadnezar, ende sijne navolgers.
16 T.w. door dit middel, Sy groeven een groote gracht, daer sy den Nilum inleydden, welcke geule ende vergaderinge der wateren, genoemt wort by de oude Schribenten de zee Maerios, so dat de Prophete hier wil te kennen geven, dat sy de wateren van den Nilus afleyden, ende den back des selven drooge leggen souden.
17 Dat is, uyt de riviere Nilus: de Hebreen noemen Zeen alle groote vergaderingen van wateren. And. Sy sullen de wateren doen vergaen, dat sy niet in de zee en loopen.
18 Verstaetmen hier door de riviere, den Nilum, so wort hier met een ander woort te kennen gegeven ’t gene dat stracx de zee genoemt is geweest.
 
6 Sy sullen oock 19 de rivieren verre te rugge drijven, sy sullense uythoosen, ende 20 de gedamde stroomen opdroogen: het riet ende het schilf sullen verwelcken.
19 Of stroomen, of vlieten, T.w. die uyt den Nilo vlieteden, ende die hier en daer door het lant geleyt wierden, om het lant te bevochtigen met door-vlietinge.
20 Hebr. de stroomen der verwaringe, besluytinge, of bevestinge, verstaende daer by de wateren, die met dammen, of dijcken besloten, ende door het lant geleyt wierden.
 
7 21 Het papier-gewas by de stroomen, aen de oevers der stroomen, ende al het gezaeyde aen de stroomen, sal verdroogen, het sal wech-gestooten worden, ende niet [meer] zijn.
21 Het Hebr. woort beteeckent eygentlick vellekens, of pellekens. Hier staet te weten, dat by de Griecken ende Latijnen, papyrus beteeckent een gewas, ’t welck principalick inde Morassige plaetsen van Egypten wast, ontrent tien cubiten hooge, ’t welcke met een naelde van malkanderen kan gelichtt, ende verdeelt worden in dunne breede blaetkens, die gedroocht ende bereyt zijnde, seer bequaem schrijf-papier geven. Van dit papier heeft ende houdt het onse nu noch den name, alhoewel het niet en wast, maer van linnen lompen gemaeckt wort.
 
8 Ende de visschers 22 sullen treuren, ende alle die den angel inde stroomen werpen, sullen rouwe maken: ende die het werp-net uytbreyden 23 op de wateren, sullen quelen.
22 Om dat sy geenen visch meer vangen en kunnen, by gebreck van water, ende dat derhalven hare winste ende middelen van leven ophouden sullen. Daer wiert veel visch in Egypten gegeten, also sy door een superstitie, weynich beesten slachtten en aten.
23 Hebr. op het aengesichte, dat is, op het bovenste der wateren.
 
9 Ende de werckers 24 in ’t fijne vlas sullen 25 beschaemt worden, oock de wevers van 26 de witte stoffe.
24 Of, in’t gehekelt vlas. D. die kostelick, edel, of fijn lijnwaet maken.
25 Of, met schaemte bestaen. T.w. om dat sy in armoede vervallen sullen, hare trafijcke met de vreemde Natien ophoudende, ende dat by gebreck van vlas, ’t welck andersins aen de beken in Egypten seer schoon en vele pleecht te wassen.
26 T.w. van Egyptisch vlas, van het welcke de Princen en Vorsten kleederen maeckten, als te sien is Est. 8.15. die daer van Chorim, dat is, witte, genoemt wierden.
 
10 Ende 27 sy sullen 28 [met] hare fondamenten verbrijselt worden, alle die [voor] loon, 29 lustige staende wateren maken.
27 Als of hy seyde, Sy hueren sich voor grooten loon arbeyders, om lustige ende genoechelicke vyvers te maken: maer de fondamenten der aerde sullen veler wege in Egypten in vallen, also dat alle die daer in ende daer aen arbeyden, met het invallen der fondamenten, sullen verbryselt ende vermorselt worden.
28 And. met hare raetslagen, anders met hare netten.
29 Hebr. poelen der ziele, D. des lusts, D. lustige, genoechelicke poelen, vyvers, of groote plasschen als meeren, die de tyrannen pour plaisier, om haer genoechte ende vermaeck deden maken. And. vyvers der visschen, of van levendige dingen. Men meynt dat de Prophete in dit vers spreeckt van dien grooten arbeyt, die de Tyrannen, in Egypten heerschende, haren ondersaten opleyden, haer soo met gelt, als door dwanck dryvende tot het graven van een meer, poel, canael, ofte diepte, groot zijnde 3600 stadien in den ommeganck, daer sy het water uyt den Nilo uytleyden, ende weder daer in leyden konden, ’t welck genoemt wiert de lack, golve, of ’t meer Maerios: Tot het graven hier van hebben die Coningen ettelicke duysenden, harer ondersaten gebruyckt.
 
11 Gewisselick de Vorsten van 30 Zoan zijn dwasen, de raet der wijsen, der raet-gevers Pharaos, is onvernuftich geworden: 31 hoe cont ghylieden [dan] seggen tot Pharao, 32 Ick ben een sone der wijsen, een sone der oude Coningen?
30 Dese stadt wort by de Griecken ende Latynen genoemt Tanes, nae by de riviere Nilus gelegen. Hier van wort de mont der riviere Nili genoemt Ostium Tanicum. In dese Stadt hielden haer Collegie de Raden des Conincks van Egypten. Van Zoan wort oock mentie gemaeckt Num. 13.22. ende Psal. 78.12.
31 Dit is een aensprake aen de Raedts-heeren Sethons die hier Pharao genoemt wort, Pharao zijnde eenen gemeynen name aller Coningen van Egypten: Ia eenige meynen dat Pharao in de Egyptische sprake soo veel te seggen is als Coninck. Siet Gen. cap.12. op vers 15. Anders, hoe spreeckt ghylieden in den persoone Pharaonis? als of de Prophete seyde, Hoe spelt ghylieden den Coninck voor, ende leert hem dus hoochmoedich spreken? Daer doch desen Sethon een geck was, gelijck Herodotus getuycht.
32 Andere nemen dese woorden aldus, Hoe kont ghylieden, (D. elck een onder u lieden) seggen tot Pharao, ende al pocchende spreken, Ick ben een sone der wijsen. D. een discipel der wijsen ende hoochgeleerden. Een sone der oude Coningen zijt ghy, ô Coninck, D. een sone uyt Coningen gesproten van oude tyden her.
 
12 33 Waer zijn nu 34 uwe wijse? datse u nu te kennen geven, ofte vernemen, wat de HEERE der heyrscharen beraetslaecht heeft tegen Egypten.
33 And. waer zijn die nu? [waer] zijn nu uwe wijse?
34 T.w. ô Coninck.
 
13 35 De Vorsten van Zoan zijn 36 sot geworden, de Vorsten van 37 Noph zijn bedrogen, sy sullen oock Egypten doen dwalen, 38 [tot] den uytersten hoeck sijner stammen.
35 D. de voornaemste.
36 Dit is geschiet door het rechtveerdich oordeel Godes, die hare wijsheyt in dwaesheyt verandert heeft.
37 And. Moph, Hos. 9.6. In de historien der heydenen wort dese Stadt Memphis genoemt, ende heden ten dage Alcaïr, of Caïr, ’t welck een treffelicke Stadt in Egypten is heden ten dage.
38 De sin is, Sy sullen geheel Egypten in roere stellen, also dat geenen hoeck daer van vry en sal zijn. Andere nemen het aldus, Ia selfs de voornaemste onder de Regeerders, die hoecken, of hoeck-steenen genoemt worden, om dat het gemeyne beste op haer, als op hoecksteenen steunt.
 
14 De HEERE 39 heeft 40 eenen seer verkeerden geest in geschoncken in ’t midden van haer, ende sy hebben Egypten doen dwalen in al sijn doen, gelijck een dronckaert 41 sich om en om wentelt in sijn uytspousel.
39 And. sal inschencken: Ende stracx, Sy sullen Egypten, etc.
40 Of, eenen dwael-geest, eenen werre-geest. Hebr. eenen geest der verkeertheden, ofte, der verdraeytheden. De sin is, Godt heeft haer van alle wijsheyt ende verstant berooft, soo dat sy niet goets raden en kunnen, oock niet en weten waer uyt of waer henen dat sy haer sullen keeren of wenden.
41 Of, sich heen en weer werpt. Hebr. dwaelt in sijn uytspouwsel. Hoe sich een dronckaert, als hy in sijn uytspousel leyt, meer keert en wendt, hoe hy sich leelicker en vuyler maeckt: Alsoo oock, wil de Prophete seggen, hoe dese verkeerde raetslieden meer voort-varen met raet te geven, hoe sy meer schade aenrichten. Daerom ware het beter dat sy haer gerust hielden.
 
15 Ende 42 daer en sal geen werck wesen voor de Egyptenaren, ’t welck a het hooft, ofte de steert, de tack ofte de biese doen moge.
42 De Prophete wil met dese woorden te kennen geven, dat in Egypten alles so verwerret soude staen, als of noch hooges, noch leeges stants persoonen, sinnen of verstant hebben souden, alsoo datter geene saken tot eenen geluckelicken eynde souden gebracht worden. Herodotus schrijft in Euterpe, dat Psammetichus de Coninck in Egypten, xxix jarenlanck met een geweldich leger voor de Stadt Azoto gelegen heeft.
a Ies. 9.14.
 
16 Te dien dage sullen de Egyptenaers zijn 43 als de wijven: ende sy sullen beven ende vreesen 44 van wegen de beweginge der hant des HEEREN der heyrscharen, welcke hy 45 tegen hen bewegen sal.
43 T.w. vreesachtich, gelijcker volcht.
44 Hebr. van het aengesichte der beweginge, etc. D. van wegen de dreyginge des Heeren, die hy te kennen geeft door het opheffen ende de beweginge sijner handen.
45 T.w. tegen de Egyptenaren.
 
17 Ende 46 het lant Iuda sal den Egyptenaren tot eenen schrick zijn, so wie het vermelden sal, die sal in sich selven bevreest wesen van wegen den raet des HEEREN der heyrscharen dien hy tegen haer beraetslaecht heeft.
46 De Prophete wil seggen, dat die van Egypten hoorende, dat Sanherib het lant van Iuda sal hebben overtrocken, verschrickt ende bevreest sullen zijn, besorgende dat hy sal komen, ende haer lant oock innemen sal, gelijck het oock geschiet is, als Herodotus in Euterpe getuycht. daer by verhalende, dat Setho de Coninck van Egypten, buyten raedt zijnde, voor sijnen Afgodt is nedergevallen, den selven klagende in wat perikel ende benaeutheyt dat hy vervallen was. And. verstaen dese woorden aldus, de Egyptenaren sullen Godt vreesen, sy sullen oock voor het volck van Israël verveert zijn, als sy sullen sien, dat het selve soo miraculeuslick van Godt wort beschermt. Verg. Exod. 14.25.
 
18 Te dien dage sullender 47 vijf steden in Egypten-lant zijn, 48 sprekende de sprake Canaans, ende b 49 sweerende den HEERE der heyrscharen, 50 eene sal genoemt zijn, Een stadt der verstooringe.
47 D. eenige steden, D. menschen in eenige steden woonachtich, T.w. die, die door den bestemden raet Godes, ten eeuwigen leven zijn uytvercoren.
48 Hebr. die met de lippe Canaans spreken sullen, als Gen. 11. vers 1. D. sy sullen van Godes woort spreken, ’t welck in de sprake Canaans, D. in de Hebr. sprake beschreven is, ende sy sullen haer van de geloovige Ioden laten onderwijsen in den wech der salicheyt.
b Deut. 10.20. ende Ier. 12.16.
49 D. Sy sullen haer met eede verplichten aen den waren Godt, verlatende ende afsweerende de valsche Goden. de sin is, Sy sullen de ware Religie aennemen.
50 T.w. om dat sy te vooren verstoort was geweest, ofte nae by om verstoort te worden, maer door de barmherticheyt Godes behouden gebleven. And. elck eene, gelijck Ies. 6.2.
 
19 Te dien dage 51 sal de HEERE eenen altaer hebben in het midden van Egypten-lant, ende 52 een opgerecht teecken 53 aen hare lant-pale voor den HEERE.
51 D. de ware Godsdienst sal aldaer verricht worden, die ten tijde der Propheten by ende op den altaer pleecht verricht te worden.
52 D. sy sullen opentlick den Heere voor haren Godt aennemen ende belijden. tot een teecken waer van sy opentlick dit teecken souden oprichten. Vergelijckt hier mede Gen. 28.18. Exod. 24.4. Ios. 4.versen 8. ende 20. ende c. 22. vers 10.
53 Aen hare, T.w. der Egyptenaren. Of, aen sijne, T.w. Egyptens lantpale.
 
20 Ende 54 hy sal zijn tot een teecken, ende tot een getuygenisse 55 den HEERE der heyrscharen in Egypten-lande: want 56 sy sullen tot den HEERE roepen van wegen de verdruckers, ende hy sal hen 57 eenen Heylant ende 58 Meester senden, die salse verlossen.
54 Of, dien, T.w. altaer.
55 D. dat de Heere vande Egyptenaren ge-eert wort. Siet Ios. 24.27.
56 T.w. De Egyptenaers.
57 T.w. den Heere Iesum Christum.
58 And. Grooten, of Oversten.
 
21 Ende de HEERE sal den Egyptenaren bekent worden, ende de Egyptenaers sullen den HEERE kennen te dien dage: ende c sy sullen [hem] dienen [met] slacht-offer, ende spijs-offer, ende sy sullen den HEERE een gelofte beloven, ende betalen.
c Mala. 1.11.
 
22 Ende de HEERE sal de Egyptenaers 59 dapper slaen, 60 ende genesen: ende sy sullen haer tot den HEERE bekeeren, ende 61 hy sal sich van hen verbidden laten, ende hy salse genesen.
59 Hebr. slaende slaen.
60 Of, doch genesen, D. hy salse slaen, nochtans niet tot haren verderve, maer hy salse wederom genesen, gevende haer ’t geloove in Christum, ende den Geest der heylichmakinge.
61 Siet Gen. 25.21. ende 2.Sam. 24.25.
 
23 Te dien dage 62 salder 63 een gebaende wech wesen van Egypten in Assyrien, dat de Assyriers in Egypten, ende de Egyptenaers in Assyrien comen sullen: ende de Egyptenaers sullen met de Assyriers 64 [den HEERE] dienen.
62 De sin is, De geloovige uyt de Assyriers ende Egyptenaers, sullen malcanderen liefde ende vrientschap bewijsen, als sy beyde de Christelicke Religie sullen hebben aengenomen. want hier spreeckt de Prophete van de beroepinge der heydenen tot Christum.
63 D. een gemeyne passagie.
64 Of, sullen dienst doen, T.w. Gode, den waren Godt, met een oprechte affectie ende gemoet. And. de Egyptenaers sullen de Assyriers dienen of te dienste staen, malkanderen in Christelicke liefde omhelsende, daer sy te vooren malcanderen vyant waren, ende crijch aendeden.
 
24 Te dien dage 65 sal Israël 66 de derde wesen met 67 de Egyptenaren, ende met 67 de Assyriers, een segen 68 in ’tmidden van den lande.
65 De Prophete wijst hier voorder aen, dat de geloovige Ioden met de heydenen, die haer tot den waren Godt souden bekeeren, goede vrientschap ende broederlicke gemeynschap souden houden.
66 Of, selfs derde.
67 . 67 Onder dese twee Natien worden oock andre heydenen verstaen ende begrepen.
68 Of, midden op der aerde, D. door de geheele werelt, namelick als het Euangelium door de gantsche werelt sal gepredickt worden.
 
25 69 Want de HEERE der heyrscharen 70 salse segenen, seggende, Gesegent sy mijn volck de Egyptenaers, ende de Assyriers 71 het werck mijner handen, ende Israël 72 mijn erfdeel.
69 And. welcke de HEERE der heyrscharen sal segenen, seggende, weest gesegent mijn volck van Egypten, ende ô Assyrien, het werck mijner handen, ende ô Israël, mijn erfdeel.
70 Of, sal haer. T.w. de Israeliten, of Egyptenaers, of Assyriers. And. sal het, Te weten lant, of, sal het, T.w. volck, segenen.
71 Wedergeboren door den Heyligen Geest, ende zijnde derhalven nieuwe creaturen.
72 D. mijn seer lieve ende beminde, die ick van outs als mijn erfdeel besitte.

Einde Jesaja 19