Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DE woorden des Predikers, des soons Davids, des Conincx te Ierusalem. |
| 2 Ydelheyt der ydelheden, seyt de Prediker, ydelheyt der ydelheden, ’T is al ydelheyt. |
| 3 Wat voordeel heeft de mensche van al sijnen arbeyt, dien hy arbeydet onder de Sonne? |
| 4 Het een geslachte gaet, ende het ander geslachte komt, maer de aerde staet in der eeuwicheyt. |
| 5 Oock rijst de Sonne op, ende de Sonne gaet onder, ende sy hijgt nae hare plaetse, daer sy oprees. |
| 6 Sy gaet nae ’t Zuyden, ende sy gaet omme nae ’t Noorden: de wint gaet steets omgaende, ende de wint keert weder tot sijne ommegangen. |
| 7 Alle de beken gaen in de zee, nochtans en wort de zee niet vol: nae de plaetse daer de beken henen gaen, derwaerts gaende keeren sy weder. |
| 8 Alle dese dingen worden [soo] moede, dat het niemant soude kunnen uytspreken: de ooge en wort niet versadicht met sien, noch de oore en wort niet vervult van hooren. |
| 9 ’T gene datter geweest is, ’t selve salder zijn: ende ’t gene datter gedaen is, ’t selve salder gedaen worden: so datter niet nieuws en is onder de Sonne. |
| 10 Isser eenich dinck, daer van men soude kunnen seggen, Siet dat, ’t is nieuw? het is alreets geweest in de eeuwen, die voor ons geweest zijn. |
| 11 Daer en is geen gedachtenisse van de voorgaende dingen: ende van de navolgende dingen die zijn sullen, van de selve en sal oock geen gedachtenisse zijn by de gene die namaels wesen sullen. |
| 12 Ick Prediker was Coninck over Israël te Ierusalem. |
| 13 Ende ick begaf mijn herte om met wijsheyt te ondersoecken, ende nae te speuren al watter geschiet onder den hemel: dese moeyelicke besicheyt heeft Godt den kinderen der menschen gegeven, om haer daer in te bekommeren. |
| 14 Ick sach alle de wercken aen, die onder de Sonne geschieden: ende siet, het was al ydelheyt, ende quellinge des geestes. |
| 15 Het kromme en kan niet recht gemaeckt worden: ende ’t gene dat ontbreeckt, en kan niet getelt worden. |
| 16 Ick sprack met mijn herte, seggende, Siet, ick hebbe wijsheyt vergroott ende vermeerdert, boven alle die voor my te Ierusalem geweest zijn: ende mijn herte heeft veel wijsheyts ende wetenschaps gesien. |
| 17 Ende ick begaf mijn herte om wijsheyt ende wetenschap te weten: onsinnicheden ende dwaesheyt: ick ben gewaer geworden, dat oock dit een quellinge des geestes is. |
| 18 Want in veel wijsheyt is veel verdriets: ende die wetenschap vermeerdert, die vermeerdert smerte. |
