Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| Mose ende Aaron dienen Pharao aen, wat Godt haer te seggen bevolen hadde, vers 1 etc. hy wederstaetse, ende bekijftse, 4. Der Israëliten lasten worden verswaert, 5. Sy murmureren tegen Mose ende Aaron, 20. Mose klaegt het Godt, 22. Godt belooft haer te verlossen, 24. |
| |
| 1 ENde daer na gingen Mose ende Aaron henen, ende seyden tot Pharao: Alsoo seyt de HEERE de Godt Israëls, Laet mijn volck trecken, dat het my een feest houde inde woestijne. |
| 2 Maer Pharao seyde, a Wie is de HEERE wiens stemme ick gehoorsamen soude, om Israël te laten trecken? b Ick en kenne den HEERE niet, ende en sal oock Israël niet trecken laten. |
| a Iob 21.15. |
| b Exod. 3.19. |
| |
| 3 Sy dan seyden, c De Godt der Hebreen is ons ontmoet, so laet ons doch henen trecken, den wech van drie dagen in de woestijne, ende den HEERE onsen Godt offeren, dat hy ons niet overkome met pestilentie, ofte met het sweert. |
| c Exod. 3.18. |
| |
| 4 Doe seyde de Coninck van Egypten tot hen, Ghy Mose ende Aaron, waerom treckt ghy het volck af van hare wercken? gaet henen tot uwe lasten. |
| 5 Voorder seyde Pharao, Siet 1 het volck des lants is alreede [te] vele: ende 2 soudt ghy-lieden haer doen rusten van hare lasten? |
| 1 Hy spreeckt vande Israëliten in Egypten-lant. |
| 2 Met dese woorden geeft Pharao te kennen, waerom hy de Israëliten sulcke sware lasten op-leyde, T.w. om haer uyt te mergelen, ende alsoo het voort-teelen der kinderen te verhinderen. |
| |
| 6 Daerom beval Pharao in den selven dage, den 3 Aendrijvers onder ’t volck, ende des selfs 4 Ampt-lieden, seggende: |
| 3 Dese waren Egyptenaers vers 14. die over de Israëlitische ampt-lieden gestelt waren. |
| 4 Dese waren Israëliten vers 14. ende sy stonden onder ’t gebiet der Egyptische aendrijvers. |
| |
| 7 Ghy 5 en sult voortaen desen lieden geen stroo meer geven, 6 tot het maken der tichel-steenen, als gisteren [ende] eer-gisteren: laetse selfs henen gaen, ende stroo voor haer selven versamelen. |
| 5 Hebr. Ghy en sult niet toedoen te geven. |
| 6 Hebr. Tichel-steenen te tichelen. |
| |
| 8 Ende 7 ’t getal der tichel-steenen, die sy gisteren [ende] eergisteren gemaeckt hebben, sult ghy haer opleggen, ghy en sult daer van niet verminderen, want sy gaen ledich, daerom roepen sy, seggende, Laet ons gaen, laet ons onsen Godt offeren. |
| 7 Ofte, somme, mate. |
| |
| 9 Men versware den dienst over dese mannen, dat sy daer aen te doene hebben, ende haer niet en vergapen op 8 leugenachtige woorden. |
| 8 Hebr. woorden des leugens, ofte, der valscheyt. die godtloose Koninck noemt Godes woort leugenachtige woorden: ofte hy wil te kennen geven, dat het leugenen waren, als Mose ende Aaron seyden, dat sy van Godt gesonden waren. |
| |
| 10 Doe gingen de Aendryvers des volcks, ende hare Ampt-lieden uyt, ende spraken tot den volcke, seggende: Soo seyt Pharao, Ick en sal u lieden geen stroo geven. |
| 11 Gaet ghy [selfs] henen, haelt u stroo, waer ghy het vindt: doch van uwen dienst en sal 9 niet vermindert worden. |
| 9 Hebr. geen woort, D. dinck. |
| |
| 12 Doe verstroyde sich het volck in het gantsche lant van Egypten, dat het stoppelen versamelde, voor stroo. |
| 13 Ende de Aen-drijvers drongen aen, seggende, Voleyndicht uwe wercken, [elck] dach-werck op sijnen dach, gelijck doeder stroo was. |
| 14 Ende de Ampt-lieden der kinderen Israëls, die Pharaos Aen-drijvers over hen gestelt hadden, werden geslagen, [ende] 10 men seyde: Waerom en hebt ghy lieden u gesette werck niet voleyndicht, in het maken der tichel-steenen, 11 gelijck te vooren, alsoo oock gisteren ende heden? |
| 10 Hebr. seggende. |
| 11 Hebr. als gisteren, eergisteren. |
| |
| 15 Derhalven gingen de Ampt-lieden der kinderen Israëls, ende schreeuwden tot Pharao, seggende, Waerom doet ghy uwen knechten alsoo? |
| 16 Uwen knechten en wort geen stroo gegeven, ende 12 sy seggen tot ons, Maeckt de tichel-steenen: ende siet, uwe knechten worden geslagen, doch de schult is 13 uwes volcks. |
| 12 T.w. de drijvers. And. de tichel-steenen, seggen sy tot ons, sult ghy-lieden maken. |
| 13 T.w. der Egyptenaren, die ons geen stroo en leveren, ende nochtans het gewoonelicke dach-werck ons afeyschen. And. ende u volck [te weten, de Israëliten] moeten de schult hebben. |
| |
| 17 Hy dan seyde, Ghylieden gaet ledich, ledich gaet ghy, daerom segt ghy: Laet ons gaen, laet ons den HEERE offeren. |
| 18 So gaet nu henen, arbeydt; doch stroo en sal u niet gegeven worden: evenwel sult ghy ’t getal der tichel-steenen leveren. |
| 19 Doe sagen de Ampt-lieden der kinderen Israëls, 14 dat het qualick met haer stont, dewijle men seyde: Ghy en sult niet minderen van uwe tichel-steenen, [van] het dach 15 werck op sijnen dach. |
| 14 Hebr. dat sy in het quade waren. |
| 15 Hebr. dinck, als bov. vers 13. And. [levert] het dach-werck op sijnen dach. |
| |
| 20 Ende sy ontmoetten Mose ende Aaron, die tegen haer over stonden, doe sy van Pharao uytgingen: |
| 21 Ende seyden tot hen, 16 De HEERE sie op u, ende 17 richte [het]: dewijle dat ghy onsen reuck hebt stinckende gemaeckt 18 voor Pharao, ende voor sijne knechten, 19 gevende een sweert in hare handen, om ons te dooden. |
| 16 D. de Heere wille een insien daer in hebben, ende kennisse nemen van sulcks als ghy lieden ons gedaen hebt. Siet Gen. 31. op vers 42. |
| 17 Siet Gen. 15.14. ende 16.5. |
| 18 Hebr. voor de oogen Pharaos, ende voor de oogen sijner knechten. |
| 19 D. dewijle ghy ons in den haet van Pharao gebracht hebt. siet Gen. 34.30. |
| |
| 22 Doe 20 keerde Mose wederom tot den HEERE, ende seyde: Heere, waerom hebt ghy desen volcke quaet gedaen? waerom hebt ghy my nu gesonden? |
| 20 D. hy begaf hem aen een bysondere plaetse, daer hy den Heere sijnen ende des volcks noot ende benautheyt, door het gebedt, met hertelick suchten mochte klagen ende voordragen. |
| |
| 23 Want van doe af, dat ick tot Pharao ben ingegaen, om in 21 uwen name te spreken, heeft hy dit volck quaet gedaen: ende ghy en hebt u volck 22 geensins verlost. |
| 21 D. uyt uwen last, ende bevel. Alsoo Ezr. 5.1. Psal. 118.26. Ier. 11.21. Ios. 5.43. |
| 22 Hebr. verlossende niet verlost. |
| |
| 24 Doe seyde de HEERE tot Mose, Nu sult ghy sien, wat ick aen Pharao doen sal: 23 want door een machtige hant sal hyse laten trecken, ja door eene machtige hant sal hyse uyt sijn lant drijven. |
| 23 D. door mijne kracht ende dwanck, Siet de vervullinge Exod. cap. 12. ende cap. 13. |
