Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DOe sprack Godt alle dese woorden, seggende: |
| 2 Ick ben de HEERE uwe Godt, die u uyt Egyptenlant, uyt den diensthuyse, uytgeleydt hebbe: |
| 3 Ghy en sult geen andere Goden voor mijn aengesichte hebben. |
| 4 Ghy en sult u geen gesneden beelt, noch eenige gelijckenisse maken, [van ’t gene] dat boven in den hemel is, noch [van ’t gene] dat onder op der aerde is: noch [van ’t gene] dat in de wateren onder der aerde is. |
| 5 Ghy en sult u voor die niet buygen, noch haer dienen: want ick de HEERE uwe Godt ben een yverich Godt, die de misdaet der vaderen besoecke aen de kinderen, aen het derde, ende aen het vierde [lidt] der gener die my haten. |
| 6 Ende doe barmherticheyt aen duysenden, der gener die my lief-hebben, ende mijne geboden onderhouden. |
| 7 Ghy en sult den name des HEEREN uwes Godts niet ydelick gebruycken: want de HEERE en sal niet onschuldich houden, die sijnen name ydelick gebruyckt. |
| 8 Gedenckt des Sabbath-daegs, dat ghy dien heyliget, |
| 9 Ses dagen sult ghy arbeyden ende al u werck doen. |
| 10 Maer de sevende dach is de Sabbath des HEEREN uwes Godts: [dan] en sult ghy geen werck doen, ghy, noch uw’ sone, noch uwe dochter, [noch] uw’ dienst-knecht, noch uwe dienst-maegt, noch u vee, noch uwe vreemdelinck, die in uwe poorten is. |
| 11 Want in ses dagen heeft de HEERE den hemel, ende de aerde gemaeckt, de Zee, ende alles wat daer in is, ende hy rustte ten sevenden dage: daerom segende de HEERE den Sabbath-dach, ende heyligde den selven. |
| 12 Eert uwen vader ende uwe moeder, op dat uwe dagen verlengt worden in den lande dat u de HEERE uwe Godt geeft. |
| 13 Ghy en sult niet dootslaen. |
| 14 Ghy en sult niet echt-breken. |
| 15 Ghy en sult niet stelen. |
| 16 Ghy en sult geen valsche getuygenisse spreken tegen uwen naesten. |
| 17 Ghy en sult niet begeeren uwes naesten huys: ghy en sult niet begeeren uwes naesten wijf, noch sijnen dienstknecht, noch sijne dienst-maecht, noch sijne osse, noch sijnen esel, noch yet dat uwes naesten is. |
| 18 Ende al het volck sach de donderen, ende de blixemen, ende het geluyt der basuyne, ende den roockenden berch: doe ’t volck sulcx sach, weken sy af, ende stonden van verre. |
| 19 Ende sy seyden tot Mose, Spreeckt ghy met ons, ende wy sullen hooren: ende dat Godt met ons niet en spreke, op dat wy niet en sterven. |
| 20 Ende Mose seyde tot den volcke: En vreest niet, want Godt is gekomen, op dat hy u versochte: ende op dat sijne vreese voor u aengesichte soude zijn, dat ghy niet en sondigdet. |
| 21 Ende het volck stont van verre: maer Mose naederde tot de donckerheyt, al waer Godt was. |
| 22 Doe seyde de HEERE tot Mose, Aldus sult ghy tot de kinderen Israëls seggen: Ghy hebt gesien, dat ick met ulieden van den hemel gesproken hebbe. |
| 23 Ghy en sult nevens my niet maken silveren Goden, ende goudene Goden en sult ghy u niet maken. |
| 24 Maeckt my eenen altaer van aerde, ende offert daer op u brand-offeren, ende uwe danck-offeren, uwe schapen, ende uwe runderen: aen alle plaetse daer ick mijnes naems gedachtenisse stichten sal, sal ick tot u komen, ende sal u segenen. |
| 25 Maer indien ghy my eenen steenen altaer sult maken, so en sult ghy dien niet bouwen van gehouwen [steen]; so ghy u houw-ijser daer over verheft, so sult ghy hem ontheyligen. |
| 26 Ghy en sult oock niet met trappen tot mijnen altaer opclimmen: op dat uwe schaemte voor hem niet ontdeckt en worde. |
