Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde die twee Engelen quamen te Sodom in den avont; ende Lot satt inde poorte tot Sodom: ende als Lot hen sach, stont hy op hen te gemoete, ende booch sich met het aengesichte ter aerde. |
| 2 Ende hy seyde; Siet nu, mijne heeren, keeret doch in ten huyse van uwen knecht, ende vernachtet, ende wasschet uwe voeten; ende ghy sult vroech opstaen, ende gaen uwes weechs: ende sy seyden; Neen, maer wy sullen op de strate vernachten. |
| 3 Ende hy hieldt by hen seer aen, so dat sy tot hem inkeerden, ende quamen in sijn huys: ende hy maeckte hen eene maeltijt, ende bieck ongesuerde koecxkens, ende sy aten. |
| 4 Eer sy haer t’slapen leyden, so hebben de mannen dier stadt, de mannen van Sodom, vanden joncxten tot den outsten toe, dat huys omcingelt: het gantsche volck, van het uyterste eynde af. |
| 5 Ende sy riepen Lot toe, ende seyden tot hem; Waer zijn die mannen, die dese nacht tot u gekomen zijn? brengtse uyt tot ons, op dat wijse bekennen. |
| 6 Doe ginck Lot uyt tot hen aen de deure, ende hy sloot de deure achter hem toe. |
| 7 Ende hy seyde, Mijne broeders, en doet doch geen quaet. |
| 8 Siet doch, ick hebbe twee dochteren, die geenen man bekent en hebben, ick salse nu tot u uytbrengen, ende doet haer, alsoo ’t goet is in uwe oogen; alleenlick en doet dese mannen niets, want daerom zijn sy onder de schaduwe mijnes dacks ingegaen. |
| 9 Doe seyden sy, Komt vorder aen: voorts seyden sy; Desen eenen is gekomen om als een vreemdelinck [hier] te woonen, ende soude hy alsins Richter zijn? nu sullen wy u meer quaets doen, dan hen: ende sy drongen seer op den man, op Lot, ende sy traden toe om de deure op te breken. |
| 10 Doch die mannen staken hare hant uyt, ende deden Lot tot hen inkomen in ’t huys, ende sloten de deure toe. |
| 11 Ende sy sloegen de mannen, die aen de deure des huyses waren, met verblintheyden, van den kleynsten tot aen den grootsten; so dat sy moede werden, om de deure te vinden. |
| 12 Doe seyden die mannen tot Lot; Wien hebt ghy hier noch meer? eenen schoonsone, ofte uwe sonen, ofte uwe dochteren, ende alle, wien ghy hebt in deser stadt, brengt uyt dese plaetse. |
| 13 Want wy gaen dese plaetse verderven: om dat haer geroep groot geworden is voor het aengesichte des HEEREN, ende de HEERE ons uytgesonden heeft, om haer te verderven. |
| 14 Doe ginck Lot uyt, ende sprack tot sijne schoonsonen, die sijne dochteren nemen souden, ende seyde; Maeckt u op, gaet uyt dese plaetse, want de HEERE gaet dese stadt verderven: maer hy was in de oogen sijner schoon-sonen, als jockende. |
| 15 Ende als de dageraet opginck, drongen de Engelen Lot aen, seggende: Maeckt u op, neemt uwe huysvrouwe, ende uwe twee dochteren, die voorhanden zijn, op dat ghy inde ongerechticheyt deser Stadt niet om en komt. |
| 16 Maer hy vertoefde; so grepen dan die mannen sijne hant, ende de hant sijner vrouwe, ende de hant sijner twee dochteren, om de verschooninge des HEEREN over hem: ende sy brachten hem uyt, ende stelden hem buyten de stadt. |
| 17 Ende het geschiedde, als sy hen uyt gebracht hadden nae buyten, so seyde Hy: Behoudt u om uwes levens wille, en siet niet achter u om, ende en staet niet op dese gantsche vlackte: behoudt u nae ’t geberchte henen, op dat ghy niet om en komt. |
| 18 Ende Lot seyde tot haer: Neen doch, Heere, |
| 19 Siet doch, uwe knecht heeft genade gevonden in uwe oogen, ende ghy hebt uwe weldadicheyt groot gemaeckt, die ghy aen my gedaen hebt, om mijne ziele te behouden by het leven: maer ick en sal niet konnen behouden worden nae ’t geberchte henen, op dat my niet misschien dat quaet aen en kleve, ende ick sterve. |
| 20 Siet doch, dese stadt is nae by, om derwaerts te vluchten, ende sy is kleyne: laet my doch derwaerts behouden worden, (is sy niet kleyne?) op dat mijne ziele leve. |
| 21 Ende hy seyde tot hem; Siet, ick hebbe u aengesichte opgenomen, oock in dese sake: dat ick dese stadt niet om en keere, daer van ghy gesproken hebt. |
| 22 Haest, behoudt u derwaerts; want ick sal niets konnen doen, tot dat ghy daer henen ingekomen zijt: daerom noemdemen den naem deser stadt, Zoar. |
| 23 De Sonne ginck op boven de aerde; als Lot te Zoar in quam. |
| 24 Doe dede de HEERE swevel, ende vyer over Sodom, ende over Gomorra regenen, vanden HEERE, uyt den Hemel. |
| 25 Ende hy keerde de selve steden om, ende die gantsche vlackte; ende alle inwoonders deser steden, oock het gewas des lants. |
| 26 Ende sijne huysvrouwe sach omme van achter hem; ende sy wert een Sout-pilaer. |
| 27 Ende Abraham maeckte hem des selven morgens vroech op, nae die plaetse, daer hy voor ’t aengesichte des HEEREN gestaen hadde. |
| 28 Ende hy sach nae Sodom ende Gomorra toe, ende nae het gantsche lant van die vlackte: ende hy sach, ende siet, daer ginck een roock van den lande op, gelijck de roock eenes ovens. |
| 29 Ende het geschiedde, doe Godt de steden deser vlackte verderf, dat Godt aen Abraham gedachte, ende hy leydde Lot uyt het midden deser omkeeringe, in’t omkeeren dier steden, inde welcke Lot gewoont hadde. |
| 30 Ende Lot tooch op uyt Zoar, ende woonde op den berch, ende sijne twee dochters met hem; want hy vreesde binnen Zoar te woonen: ende hy woonde in een speloncke, hy, ende syne twee dochters. |
| 31 Doe seyde de eerstgeborene tot de joncxte; Onse vader is out, ende daer en is geen man in desen lande om tot ons in te gaen, nae de wijse der gantscher aerde. |
| 32 Kom, laet ons onsen vader wijn te drincken geven, ende by hem liggen, op dat wy van onsen vader zaet in ’t leven behouden. |
| 33 Ende sy gaven dien nacht haren vader wijn te drincken: ende de eerstgeborene quam, ende lach by haren vader, ende hy en wert het niet gewaer in haer nederliggen, noch in haer opstaen. |
| 34 Ende het geschiedde des anderen daechs, dat de eerstgeborene seyde tot de joncxte; Siet, ick hebbe gister nacht by mijnen vader gelegen: laet ons oock desen nacht hem wijn te drincken geven; gaet dan in, ligt by hem, op dat wy van onsen vader zaet in ’t leven behouden. |
| 35 Ende sy gaven haren vader oock dien nacht wijn te drincken: ende de joncxte stont op, ende lach by hem; ende hy en wert het niet gewaer in haer nederliggen, noch in haer opstaen. |
| 36 Ende de twee dochteren Lots werden bevrucht van haren vader. |
| 37 Ende de eerstgeborene baerde eenen sone, ende noemde sijnen name, Moab: dese is de vader der Moabiten, tot op desen dach. |
| 38 Ende de joncxte die baerde oock eenen sone, ende noemde sijnen name Ben-Ammi: Dese is de vader der kinderen Ammons, tot op desen dach. |
