Op deze pagina kunt u de Statenvertaling met kanttekeningen online raadplegen in de editie van de GBS (Gereformeerde Bijbelstichting).
| De Prediker leert hier hoe alle ding in de wereld zijn tijd en beloop heeft, zoals God het verordineerd heeft, vss. 1, 2, enz. Daaruit besluitende dat de mens niet beter doen kan, dan dat hij in dit leven de gaven Gods met vreugd geniet, doende goed aan zijn evennaaste, 12. Daarna spreekt hij van de ongerechtigheid die men in het gericht ziet plegen, 16, enz. Hij wijst ook aan dat de mensen zowel moeten sterven als het vee, 18, 19; alsook dat zij uit de gemene omstandigheden der stervenden niet verstaan kunnen of hun ziel onsterfelijk is, 19, enz. Besluitende 22 als boven. |
Alles heeft een bestemden tijd |
| 1 ALLES1 heeft een bestemden tijd, en alle 2voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. |
| 1 Dat is, alle zaken en handelingen dezer wereld zijn veranderlijk en verscheidenen verwisselingen over en wederover onderworpen, die God alleen regeert, en die van geen mens vervroegd of verhaast kunnen worden. Uit deze veranderlijkheid blijkt klaarlijk, dat men in dit wankelbare leven de ware gelukzaligheid niet zoeken moet. |
| 2 Hebr. behagen, of: wil, begeerte, te weten der mensen. Zie Ps. 27 op vers 12.  |
| |
Ps. 27:12 (kt.) Geef mij niet over in de begeerte mijner tegenpartijders; want valse getuigen zijn tegen mij opgestaan, mitsgaders die wrevel uitblaast.
|
| |
| 2 Er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven; een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te roeien; |
| 3 Een tijd 3om te doden en een tijd om 4te genezen; een tijd om 5af te breken en een tijd om te bouwen; |
| 3 Hetzij door den wil of de beschikking Gods, Ex. 21:13, of bij last of bevel der overheid. Anders: om te kwetsen. |
| |
Ex. 21:13 Doch die hem niet nagesteld heeft, maar God heeft hem zijn hand doen ontmoeten, zo zal Ik u een plaats bestellen waar hij heen vliede.
|
| 4 Te weten den gekwetste. |
| 5 Hebr. in te breken, of: te scheuren. |
| |
| 4 Een tijd om te wenen en een tijd 6om te lachen; een tijd 7om te kermen en een tijd 8om op te springen; |
| 6 Zie Pred. 2:2. |
| |
Pred. 2:2 Tot het lachen zeide ik: Gij zijt onzinnig; en tot de vreugde: Wat maakt deze?
|
| 7 Of: om misbaar te maken, of: om leed te dragen. |
| 8 Of: om te huppelen, te weten van vreugd en van blijdschap. Zie 1 Kron. 15:29. Hand. 3:8. |
| |
1 Kron. 15:29 Het geschiedde nu toen de ark des verbonds des HEEREN tot aan de stad Davids gekomen was, dat Michal, de dochter van Saul, door een venster keek en den koning David zag, springende en spelende; zo verachtte zij hem in haar hart.
Hand. 3:8 En hij opspringende stond en wandelde en ging met hen in den tempel, wandelende en springende en lovende God.
|
| |
| 5 Een tijd 9om stenen weg te werpen en een 10tijd om stenen te vergaderen; een tijd aom te omhelzen en een tijd om verre te zijn van omhelzen; |
| 9 Te weten als men den hof of akker zuivert, of een huis afbreekt. |
| 10 Te weten als men een huis of ander gebouw maken wil. |
| a 1 Kor. 7:5. |
| |
1 Kor. 7:5 Onttrekt u elkander niet, tenzij dan met beider toestemming voor een tijd, opdat gij u tot vasten en bidden moogt verledigen; en komt wederom bijeen, opdat u de satan niet verzoeke, omdat gij u niet kunt onthouden.
|
| |
| 6 Een tijd 11om te zoeken en een tijd om 12te laten verloren gaan; een tijd om te bewaren en een tijd om 13weg te werpen; |
| 11 Om te bezorgen of te behouden. Anders: om te zoeken, te weten wijsheid, of rijkdom, of iets dat men verloren heeft. Versta hierbij: en om te vinden, als Jes. 65:1. |
| |
Jes. 65:1 IK ben gevonden van hen die naar Mij niet vraagden, Ik ben gevonden van degenen die Mij niet zochten; tot het volk dat naar Mijn Naam niet genoemd was, heb Ik gezegd: Zie, hier ben Ik, zie, hier ben Ik.
|
| 12 Anders: om te verliezen, te weten ten tijde als men daardoor zou komen in gevaar der ziel of des levens. |
| 13 Als bijvoorbeeld, wanneer men is in gevaar van schipbreuk op de zee, Jona 1:5. Hand. 27:18, 19. |
| |
Jona 1:5 Toen vreesden de zeelieden en riepen een iegelijk tot zijn god, en wierpen de vaten die in het schip waren, in de zee om het van dezelve te verlichten; maar Jona was nedergegaan aan de zijden van het schip, en lag neder en was met een diepen slaap bevangen.
Hand. 27:18 En alzo wij van het onweder geweldiglijk geslingerd werden, deden zij den volgenden dag een uitworp;
Hand. 27:19 En den derden dag wierpen wij met onze eigen handen het scheepsgereedschap uit.
|
| |
| 7 Een tijd 14om te scheuren en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken; |
| 14 Te weten de klederen, gelijk bij de Joden zeer gebruikelijk was, om te betonen de bedroefdheid des harten. |
| |
| 8 Een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten; een tijd van oorlog en een tijd van vrede. |
| 9 15Wat bvoordeel heeft hij die werkt, van hetgeen dat hij bearbeidt?16 |
| 15 De zin is: Wanneer het uur en de tijd niet daar is, men doe wat men wil, men zal niets kunnen uitrichten. |
| b Pred. 1:3. |
| |
Pred. 1:3 Wat voordeel heeft de mens van al zijn arbeid dien hij arbeidt onder de zon?
|
| 16 Versta hierbij: geen. |
| |
| 10 Ik heb gezien de bezigheid die God den kinderen der mensen gegeven heeft om zichzelven daarmede te bekommeren. |
| 11 17Hij heeft ieder ding 18schoon gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij 19de eeuw 20in hun hart gelegd, zonder dat een mens het werk dat God gemaakt heeft, 21kan uitvinden, 22van het begin tot het einde toe. |
| 17 Te weten God; Die maakt alle ding alzo, dat het schoon en fraai is en alles te bekwamer tijd geschiedt, alhoewel bij de mensen grote veranderingen vallen. |
| 18 Of: fijn, hups, fraai, welgemaakt. |
| 19 Dat is, een natuurlijke genegenheid tot de onderzoeking der eeuwen en tijden en wat daarin geschied is. Anders: de eeuwigheid, dat is, een genegenheid strekkende tot onderzoeking van hetgeen dat eeuwig en oneindig is; of een genegenheid strekkende tot de eeuwigheid. |
| 20 Te weten in het hart der mensen. |
| 21 Te weten volkomenlijk en door zijn eigen vernuft en verstand. |
| 22 Hebr. van het hoofd tot het einde. |
| |
| 12 Ik heb gemerkt dat er niets beters 23voor henlieden is dan zich te verblijden en 24goed te doen in zijn leven; |
| 23 Te weten de mensen. Of: in die, te weten dingen. |
| 24 Dat is, vromelijk en godzaliglijk te leven. Zie Pred. 12:13. |
| |
Pred. 12:13 Van alles wat gehoord is, is het einde van de zaak: Vrees God en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.
|
| |
| 13 Ja ook, dat ieder mens 25ete en drinke, en het goede 26geniete van al zijn arbeid. Dit is een gave Gods. |
| 25 Te weten met genoegen en vrolijkheid. |
| 26 Hebr. zie. |
| |
| 14 Ik weet dat al wat God doet, dat zal in der eeuwigheid 27zijn; er is niet toe te doen, noch is er af te doen; en God doet dat opdat men vreze voor Zijn aangezicht. |
| 27 Dat is, bestaan; dat is, het zal altijd geschieden gelijk Hij besloten en verordineerd heeft, want het besluit Gods is onveranderlijk. Kon het schepsel de minste verandering maken in hetgeen dat God doen wil; kon het schepsel den zegen verminderen of vermeerderen; het kruis verlichten of verzwaren; zo zouden de mensen het schepsel eren en vrezen, en niet den Schepper. Daarom heeft God alles wat Hij over ons wil brengen of wat Hij van ons wil weren, hetzij goed of kwaad, alzo bepaald, dat de schepselen niet de minste verandering daarin maken kunnen, opdat wij alleen voor het aangezicht des Scheppers vrezen, en in alle ootmoedigheid alleen aan Zijn voorzienigheid hangen zouden. |
| |
| 15 Hetgeen dat geweest is, dat is nu, en wat wezen zal, dat is alrede geweest; en 28God zoekt het weggedrevene. |
| 28 Versta hierbij: en Hij brengt weder tevoorschijn hetgeen dat gepasseerd of voorbij of vergaan is, vernieuwende door Zijn almogendheid en voorzienige regering de soorten der gedierten en andere schepselen; Hij doet de lente, zomer, herfst en winter, elk op hun seizoen wederkomen; insgelijks de bloemen, kruiden en vruchten, zo der bomen als des aardrijks; als er mensen en beesten sterven en vergaan, zo laat Hij anderen wederom in derzelver stede geboren worden en opwassen, enz. |
| |
| 16 Verder 29heb ik ook gezien onder de zon, 30ter plaatse des gerichts, aldaar was goddeloosheid; en ter plaatse der gerechtigheid, aldaar was goddeloosheid. |
| 29 Te weten een andere ijdelheid. |
| 30 Dat is, in het rechthuis of de rechtbank, waar men behoorde het recht en de justitie te handhaven, daar ging het geheel contrarie toe. |
| |
| 17 Ik zeide in mijn hart: God zal 31den rechtvaardige en den goddeloze oordelen, 32want 33aldaar is de tijd voor alle voornemen en over alle werk. |
| 31 Dat is, den onschuldige en schuldige. De zin is: Als ik aanzag de ongerechtigheid die onder de mensen regeerde in het uitspreken der oordelen, zo troostte ik mij hiermede, gedenkende dat God, de opperste en rechtvaardigste Rechter, alle mensen te zijner tijd rechtvaardiglijk zal oordelen, een iegelijk vergeldende naar zijn werken. |
| 32 Anders: maar, alsof hij zeide: De goddelozen hebben een tijd alhier, maar God zal ook een tijd hebben aldaar. |
| 33 Te weten waar God Zijn rechterstoel ten jongsten dage zal oprichten, waar alle menselijke daden zullen geoordeeld worden. |
| |
| 18 Ik zeide in mijn hart 34van de gelegenheid der mensenkinderen, dat God hen 35zal verklaren, en dat zij zullen zien dat zij als de beesten zijn aan zichzelven. |
| 34 Dat is, aangaande of belangende het wezen, de gelegenheid, of conditie, handel en wandel der mensen, te weten als ik dezelve terdege aanzie en doorgrond. |
| 35 Of: klarigheid geven zal. Hij wil zeggen: Overmits de ijdelheden der mensen zo veel en zo groot zijn, en zulk een menigte en verscheidenheid van bekommeringen, waarin zij zich zo diep en met zulk behagen steken alsof het met hen eeuwig werk wezen zou, zo heb ik mij laten voorstaan, dat God hun klaarlijk en klaarblijkelijk wil te zien en te verstaan geven wat zij in zichzelven en naar de gelegenheid van deze benedenwereld zijn, te weten als de beesten, Ps. 49:13, 21. |
| |
Ps. 49:13 De mens nochtans die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.
Ps. 49:21 De mens die in waarde is en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.
|
| |
| 19 Want wat den kinderen der mensen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten, en 36enerlei wedervaart hun beiden; gelijk 37die sterft, alzo sterft 38deze, en 39zij allen hebben 40enerlei adem, en de uitnemendheid der mensen boven de beesten 41is geen; want 42allen zijn zij ijdelheid. |
| 36 Te weten wanneer men op niet anders ziet dan op hetgeen dat den mensen en den beesten uiterlijk wedervaart. Want de mensen halen adem, zij eten, drinken, slapen; zij zijn ook ziekten en pijnen, ja, ook eindelijk den dood zelven onderworpen, niet anders dan de beesten. Maar anderszins is de voortreffelijkheid der mensen groot boven de beesten. |
| 37 Te weten beest. |
| 38 Te weten mens. |
| 39 Dat is, zij beiden, te weten zo de mensen als de beesten. |
| 40 Versta hier door den adem den geest des levens. |
| 41 Te weten zoveel men aan het uiterlijke merken kan, of zoveel het sterven aangaat. |
| 42 Te weten zo de mensen als de beesten. Anders: het is al ijdelheid. |
| |
| 20 Zij gaan allen 43naar één plaats, zij 44czijn allen uit het stof en zij keren allen weder tot het stof. |
| 43 Te weten in de aarde. Dit is te verstaan van het lichaam, gelijk uit het volgende is blijkende. Hebr. Eenieder of alles gaat, enz. |
| 44 Zie Gen. 1:24; 2:7. |
| |
Gen. 1:24 En God zeide: De aarde brenge levende zielen voort naar haar aard, vee en kruipend en wild gedierte der aarde naar zijn aard. En het was alzo.
Gen. 2:7 En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.
|
| c Gen. 3:19. |
| |
Gen. 3:19 In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof en gij zult tot stof wederkeren.
|
| |
| 21 Wie merkt dat 45de adem van de kinderen der mensen 46opvaart naar boven, en de adem der beesten 47nederwaarts vaart in de aarde? |
| 45 Dat is hier te zeggen: de ziel, gelijk Luk. 23:46. De zin is: Wie kan dit merken of weten, uit de gemene uiterlijke voorvallende gelegenheden dergenen die sterven? |
| |
Luk. 23:46 En Jezus roepende met grote stem, zeide: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. En als Hij dat gezegd had, gaf Hij den geest.
|
| 46 En dienvolgens in wezen blijft, nadat hij uit het lichaam gescheiden is. Zie hiervan breder Pred. 12:7. Daar zegt Salomo duidelijk, dat de ziel wederkeert tot God, Die haar gegeven heeft. Zodat men Salomo niet kan toedichten dat hij hier wil leren dat de ziel sterfelijk is. |
| |
Pred. 12:7 En dat het stof weder tot aarde keert, als het geweest is; en de geest weder tot God keert, Die hem gegeven heeft.
|
| 47 Daar hij tenietgaat, niets meer zijnde, nadat hij uit het lichaam gevaren is. |
| |
| 22 Dies ik gezien heb dat er niets beters is dan dat de mens zich verblijde 48van zijn werken, want 49dat is zijn deel; want 50wie zal hem daarheen brengen, dat hij ziet hetgeen dat na hem geschieden zal? |
| 48 Dat is, met hetgeen dat hij met zijn arbeid verdient. |
| 49 Dat is, zijn portie die hij genieten zal, Pred. 2:24; 3:12; 5:18. Alsof hij zeide: De mens stervende zal niets met zich nemen; hij zal ook na zijn dood niet weten wat hier op aarde omgaat. Daarom is het het best dat hij zichzelven niet kwelle met onnutte zorg, hoe het na hem zal gaan, wat erfgenaam hij hebben zal, of hoe zij het met zijn goederen maken zullen; of hoe zij hun leven aanstellen zullen; maar dat hij met een gerust en vrolijk hart (in de vreze Gods) gebruikt hetgeen dat hij bezit, want hij zal daar niets anders van hebben. Zie Pred. 2:3. |
| |
Pred. 2:24 Is het dan
niet goed voor den mens, dat hij ete en drinke, en dat hij zijn ziel het goede doe genieten in zijn arbeid? Ik heb ook gezien dat zulks van de hand Gods is.
vers 12 Ik heb gemerkt dat er niets beters voor henlieden is dan zich te verblijden en goed te doen in zijn leven;
Pred. 5:18 Ook een iegelijk mens aan denwelken God rijkdom en goederen gegeven heeft, en Hij geeft hem de macht om daarvan te eten, en om zijn deel te nemen, en om zich te verheugen van zijn arbeid, datzelve is een gave Gods.
Pred. 2:3 Ik heb in mijn hart nagespeurd om mijn vlees op te houden in den wijn (nochtans leidende mijn hart in wijsheid) en om de dwaasheid vast te houden, totdat ik zou zien wat den kinderen der mensen het best ware, dat zij doen zouden onder den hemel, gedurende het getal der dagen huns levens.
|
| 50 Alsof hij zeide: Niemand. |
