Statenvertaling.nl

sample header image

Genesis 49 – Statenvertaling

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling met kanttekeningen online raadplegen in de editie van de GBS (Gereformeerde Bijbelstichting).

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenParallelZonder kanttekeningenAlleen Bijbeltekst

Genesis 49

Dit hoofdstuk voorgelezen (m):

 

Jakob roept zijn zonen, om die voor zijn dood te zegenen, vs. 1, enz. Bestraft vooreerst de schandelijke daden van Ruben, Simeon en Levi, 3. Roemt daarna zeer hoog de heerlijkheid van Juda, profeterende van den tijd der geboorte van Jezus Christus (naar het vlees) uit hem, mitsgaders Zijn Koninkrijk en de beroeping der heidenen, 8. Van Zebulon, 13. Issaschar, 14. Dan, 16. Gad, 19. Aser, 20. Naftali, 21. Jozefs bijzonderen zegen, 22. Van Benjamin, 27. Eindelijk geeft Jakob bevel van de plaats zijner begrafenis, 29. En sterft, 33.
 
Jakob neemt afscheid van zijn zonen
1 DAARNA riep Jakob zijn zonen, en hij zeide: Verzamelt u en ik zal u verkondigen hetgeen dat u 1in de navolgende dagen wedervaren zal.
1 Hebr. in het achterste, laatste of na vervolg der dagen, dat is, in de toekomende tijden, te weten omtrent 200 jaren na dezen tijd beginnende, en voorts tot de komst en het Koninkrijk van den Messias toe.
 
2 Komt tezamen en hoort, gij zonen Jakobs, en hoort naar Israël, uw vader.
3 Ruben, gij zijt amijn eerstgeborene, 2mijn kracht en 3het begin mijner macht; 4de voortreffelijkste in hoogheid en de voortreffelijkste in sterkte.
a Gen. 29:32. verwijsteksten
2 Dat is, een kind in de principale sterkte mijns levens gewonnen.
3 Te weten in het kinderen winnen. Alzo worden de eerstgeborenen genoemd Deut. 21:17. Ps. 78:51. verwijsteksten
4 Hebr. de voortreffelijkheid.
 
4 5Snelle afloop 6als der wateren, gij zult de voortreffelijkste niet zijn, bwant 7gij hebt uws vaders leger beklommen; toen hebt gij het geschonden; 8hij heeft mijn bed beklommen.
5 Hebr. Snelheid.
6 Te weten, als gij uws vaders bed geschonden hebt. Gelijk het water van een hoge plaats in een lage zeer snellijk afloopt, zo hebt gij door uw onkuise begeerte, verenigd met grote stoutheid en lichtvaardigheid, uzelven in een schandelijke misdaad en oneer gestort.
b Gen. 35:22. 1 Kron. 5:1. verwijsteksten
7 Dat is, gij hebt uws vaders bed door bloedschande ontreinigd.
8 Dit heeft Jakob gesproken, zich wendende tot zijn andere zonen.
 
5 Simeon en Levi zijn 9gebroeders; hun 10handelingen zijn werktuigen van geweld.
9 Te weten niet alleen van natuur, maar ook van zinnen, manieren, en werken in het kwaad; hetwelk zij bewezen hebben met hun handel tegen de Sichemieten, Genesis 34. verwijsteksten
10 Sommigen: zwaarden.
 
6 Mijn ziel kome niet in hun verborgen raad, mijn 11eer worde niet verenigd met hun vergadering; want in hun toorn chebben zij 12de mannen doodgeslagen en in hun moedwil hebben zij de 13ossen weggerukt.
11 Eer is hier zoveel als tevoren ziel, dewelke het waardigste deel van den mens is; alzo kan het woord eer ook genomen worden Ps. 16:9; 30:13; 57:9. Anders: tong, waarmede men schuldig is God te eren, en Zijn lof te verbreiden. Men kan ook door het woord eer verstaan zijn goeden naam. verwijsteksten
c Gen. 34:25. verwijsteksten
12 Hebr. den man, versta de Sichemieten. Zie Gen. 34:25, 26. verwijsteksten
13 Hebr. den os; versta hierbij ook andere beesten die zij in het plunderen van de stad Sichem den inwoners ontweldigd hebben. Dikwijls gebruiken de Hebreeën het enkelvoud voor meervoud, Gen. 32:5. 1 Kron. 10:1 vgl. met 1 Sam. 31:1. verwijsteksten
 
7 14Vervloekt zij hun toorn, want hij is heftig, en hun verbolgenheid, want zij is hard. 15Ik zal hen dverdelen onder Jakob en zal hen verstrooien onder Israël.
14 Vervloekt te zijn, is lichamelijke en geestelijke, tijdelijke en eeuwige straf, of enige van deze onderworpen te zijn, als Gen. 3:14; 4:11; 5:29. Deut. 28:16, 17. Matth. 25:41. Versta hier tijdelijke straf. verwijsteksten
15 Jakob spreekt in den Naam Gods, als een profeet, en zijn profetie is vervuld in de nakomelingen, want de stam van Simeon in het land Kanaän is vermengd geweest onder den stam van Juda, Joz. 19:1, en de stam van Levi verspreid onder al de stammen. verwijsteksten
d Joz. 19:1; 21:3, 4, enz. verwijsteksten
 
8 Juda, gij zijt het, u zullen uw broeders loven; 16uw hand zal zijn op den nek uwer vijanden; voor 17u zullen zich uws vaders zonen nederbuigen.
16 Dat is, gij zult hen in de vlucht slaan, en dempen. Vgl. Ps. 18:41. verwijsteksten
17 Hiermede geeft hij te kennen, dat zijn nakomelingen tot de heerschappij, het andere deel van het recht der eerstgeboorte, zouden verheven worden.
 
9 18Juda eis een leeuwenwelp, gij zijt van den roof opgeklommen, mijn zoon. Hij kromt zich, hij legt zich neder als een leeuw en als een oude leeuw; 19wie zal hem doen opstaan?
18 Dit alles wordt hier gesproken bij gelijkenis, om uit te drukken de tijdelijke heerschappij en macht der nakomelingen van Juda, Richt. 1:2. 1 Sam. 17:51. 2 Sam. 8:12, 13. 1 Kon. 9:20, enz., en de eeuwige van den Messias, Die uit Juda zou spruiten, Matth. 28:18. Luk. 1:32, 33. Ef. 1:20, 21. verwijsteksten
e Num. 24:9. Micha 5:7. verwijsteksten
19 Alsof hij zeide: Zijn vijanden zullen hem zozeer vrezen, dat zij hem niet lichtelijk, noch zonder hun schade, tergen zullen.
 
10 De 20scepter zal fvan Juda niet wijken, noch 21de wetgever 22van tussen zijn voeten, totdat 23Silo 24komt, en Denzelven 25zullen de volken gehoorzaam zijn.
20 Dat is, de macht om te regeren, Jes. 14:5. Ez. 19:11, 14. Zach. 10:11, omdat de regeerders staven of scepters in hun handen droegen, tot een teken van heerschappij, Esth. 8:4. Anders: De stam; dat is, de stam van Juda zal niet vermengd worden met andere, noch gevoerd uit zijn plaats, vooraleer, enz. verwijsteksten
f Matth. 2:6. verwijsteksten
21 Versta dengene die de macht heeft om de wetten der regering te stellen, en voor te schrijven. Zie Spr. 8:15. verwijsteksten
22 Dat is, die van den stam van Juda afkomstig zal wezen. Anders: die als een discipel aan de voeten van den meester in de wetten zal onderwezen worden; alzo Deut. 33:3. verwijsteksten
23 Hierbij wordt buiten allen twijfel verstaan de Messias. Het wordt van sommigen overgezet met zijn Zoon of Vrucht, te weten de Zoon van Juda; want het Hebreeuwse woord betekent het velletje waarin de kinderen geboren worden, en alzo het kind zelf dat erin ligt, en uit het geslacht van Juda (waarvan de maagd Maria de moeder van den Heere Christus was, Luk. 1:32) voortkomen zou. Anders: de Heiland, Zaligmaker, Gelukgever, enz. verwijsteksten
24 Anders: gekomen zal zijn. Beide is waarachtig, ten aanzien van tweeërlei vorm van regering, de ene macht hebbende over strafzaken, de andere alleen over burgerlijke en religieverschillen, want sommige jaren eer Christus kwam, is den Joden door Pompeius afgenomen de eerste vorm der regering, maar de andere is hun nog overig geweest, toen Christus in het vlees verschenen was, Joh. 18:31. verwijsteksten
25 Hebr. en tot of aan Hem zal de gehoorzaamheid der volken zijn; dat is, de ware gelovigen uit alle volken zullen Hem gehoorzaamheid bewijzen, Hem bekennende voor hun Heere en Zaligmaker, enz. Anders: en tot Hem zal zijn de vergadering der volken.
 
11 Hij 26bindt zijn jongen ezel aan den wijnstok en het veulen zijner ezelin aan den edelsten wijnstok; hij wast zijn kleed in den wijn en zijn 27mantel in 28wijndruivenbloed.
26 Met deze manier van spreken wordt te kennen gegeven de overvloed en de edelheid van den wijn, die in het erfdeel van Juda zou wezen.
27 Anders: zijn opperkleed.
28 Dat is, sap der druiven, of wijn. Alzo Deut. 32:14. verwijsteksten
 
12 29Hij is roodachtig van ogen door den wijn en wit van tanden door de melk.
29 Met deze manier van spreken geeft hij te kennen den overvloed en de kracht van den wijn en van de melk, dewelke in het land van Juda zou wezen. Anders: roder van ogen dan wijn, en witter van tanden dan melk.
 
13 30Zebulon zal gaan de haven der 31zeeën wonen; en hij zal aan de haven der schepen wezen, en zijn zijde zal zijn naar 32Sidon.
30 Dat is, hij zal zijn woning aan den zeekant hebben. Zie de vervulling hiervan Joz. 19:10, 11, enz. verwijsteksten
g Joz. 19:10, 11. verwijsteksten
31 Anders: meren.
32 Zie van deze stad Gen. 10:19. verwijsteksten
 
14 33Issaschar is 34een sterkgebeende ezel, nederliggende tussen twee pakken.
33 Bij gelijkenis van een sterken, doch luien en gemakkelijken ezel, voorzegt hij, dat de nakomelingen van Issaschar wel sterk zouden zijn, en groot van vermogen, door de goedheid van hun land, maar zo tot gemak en vrede genegen, dat zij niets bijzonders zouden uitrichten, ja, zich van anderen zouden laten overlasten. Zie Richt. 5:13 en vgl. Deut. 33:18. verwijsteksten
34 Hebr. een ezel des beens, dat is, een ezel die groot en sterk van gebeente is.
 
15 Toen hij de rust zag, dat zij goed was, en het land, dat het lustig was, zo boog hij zijn schouder om te dragen, en was dienende onder tribuut.
16 Dan zal zijn volk 35richten, als een der stammen Israëls.
35 Dat is, regeren, met wetten te geven, en uit te voeren. Alzo 1 Sam. 2:10. Ps. 96:13. Zach. 3:7. Ditzelfde verstaat Jakob ook van de andere stammen, voortgekomen uit de andere dienstmaagden, dat zij, zowel als de andere, de volle heerschappij in hun erfdeel hebben zouden. verwijsteksten
 
17 36Dan zal een slang zijn aan den weg, een 37adderslang nevens het pad, bijtende des paards verzenen, dat zijn rijder achterovervalle.
36 De zin en mening van deze profetie is deze: Dan zal, naar de aard der slangen, listiglijk zijn vijanden bespringen, gelijk ook af te leiden is uit Deut. 33:22. Zie voorbeelden van de vervulling Richteren 14; 15; 16; 18. verwijsteksten
37 Anders: pijlslang, dewelke in de bomen zich bergende, door derzelver takken met grote sterkte en snelheid zich uitschiet, doende insgelijks op de aarde langs den weg. Het Hebreeuwse woord wordt hier alleen gevonden.
 
18 38Op Uw 39zaligheid wacht ik, HEERE.
38 Jakob wendt zich tot God, om Hem den welstand van zijn nakomelingen te bevelen, door Gods Geest voorziende de zwarigheden, die hen in het gemeen zouden overkomen, en in het bijzonder den stam van Dan, zowel ten aanzien van hun erfdeel, Joz. 19:47. Richt. 1:34, als van de zuivere religie of godsdienst, die zij zeer haast door afgoderij verloren hebben, Richt. 18:17. verwijsteksten
39 Het Hebreeuwse woord betekent óf tijdelijke verlossing en behoudenis, Richt. 15:18. 2 Sam. 10:11; óf eeuwige, Jes. 45:17. Luk. 19:9; óf beide tezamen, als Ps. 37:39 en hier. Anders: tot (of om) uw heil (of behoudenis) wacht ik den Heere. verwijsteksten
 
19 Aangaande Gad, 40een bende zal hem 41aanvallen; maar hij zal haar aanvallen in het einde.
40 Jakob wil zeggen, dat Gad wel in het eerst van zijn vijanden zou als onderdrukt worden, maar dat hij hen daarna zelf zou overwinnen. Zie Deut. 33:20, 21. verwijsteksten
41 Het Hebreeuwse woord betekent, met rovende en stropende benden of rotten uitval doen.
 
20 42Van Aser, zijn brood zal vet zijn; en 43hij zal koninklijke lekkernijen leveren.
42 De zin is, dat de nakomelingen van Aser, van het land hetwelk hun ten erfdeel vallen zou, zeer goede tarwe, olie en ander voedsel in overvloed genieten zouden.
43 Dat is, het land van Aser zal zeer vruchtbaar zijn, niet alleen van nodig voedsel, maar ook van kostelijke, vermakelijke, en lekkere vruchten, die men met ere een koning zou mogen voorzetten. Zie Deut. 33:24. Joz. 19:24, 25, enz. verwijsteksten
 
21 Naftali is een 44losgelaten hinde; hij geeft schone woorden.
44 Dat is, wakker in de oorlogsdaden, Richt. 4:6, 10; 5:18, en aangenaam in het burgerlijk verkeer. verwijsteksten
 
22 hJozef is 45een vruchtbare tak, een vruchtbare tak aan een fontein; elkeen der takken loopt over den muur.
h 1 Kron. 5:1. verwijsteksten
45 Hebr. zoon des vruchtbaren wijnstoks; alzo dochters in het volgende. Jozef wordt vergeleken bij een vruchtbaren stam, die takken uitgeeft die zich zeer vermenigvuldigen en wijd uitbreiden zouden.
 
23 46iDe schutters hebben hem wel 47bitterheid aangedaan en 48beschoten en hem gehaat;
46 Hebr. De heren of meesters der pijlen, dat is, de schutters, die de pijlen in het schieten gebruiken. Zie Gen. 14 op vers 13. Versta bij dezen al degenen die Jozef enig lijden hebben aangedaan, als zijn broeders met hem te verkopen, zijn meesteres met hem te beschuldigen, haar man met hem in de gevangenis te werpen, enz., dewelke allen naar hem, als de schutters naar een doel, geschoten hebben, om hem te verderven. verwijsteksten
i Gen. 50:20. verwijsteksten
47 Hebr. verbitterd.
48 Zie van het Hebreeuwse woord Job 16:13. Ps. 18:15. Ook Jer. 50:29. verwijsteksten
 
24 Maar 49zijn boog is in stijvigheid gebleven en de armen zijner handen zijn gesterkt geworden, door de 50handen van den 51Machtige Jakobs; 52daarvan is hij een 53herder, een steen Israëls;
49 Dat is, zijn sterkte en welvaart is in haar geheel gebleven, dat hij niet kon vernield worden door zijn vijanden. Enigen verstaan door den boog het geloof van Jozef, door zijn armen zijn deugden.
50 De handen Gods betekenen Zijn almachtige sterkte, Ex. 13:3. Ps. 10:12. Ez. 39:21, enz. verwijsteksten
51 Dat is, van God, Die Jakob en zijn huisgezin door Zijn macht beschermd heeft.
52 Dat is, van God, Die alleen de Fontein is en Gever van alle goed.
53 Versta Jozef, denwelken God gesteld had tot een herder, om voedsel te beschikken voor de Egyptenaars en andere volken, doch in het bijzonder voor Jakobs huis; om welke oorzaak hij ook een steen of rots van toevlucht genoemd wordt.
 
25 Van uws vaders God, Die u zal helpen, en van den Almachtige, Die u zal 54zegenen met zegeningen des hemels van boven, met zegeningen 55des afgronds, die daaronder ligt, met zegeningen der borsten en der baarmoeder.
54 Hij spreekt van Jozefs nakomelingen, denwelken hij vierderlei zegen voorzegt, dien God hun verlenen zou: I. door middel van den hemel, als daar zijn tijdige zomer en winter, zonneschijn, regen en dauw, Deut. 33:13. Ez. 34:26; II. uit den afgrond, als fonteinen, rivieren, allerlei staande en vloeiende wateren, vgl. Deut. 8:7; 33:13; III. door middel van de mensen, als de vruchtbaarheid en vermenigvuldiging der nakomelingen, Deut. 33:17; IV. door de beesten, als voedsel, kleding, dienstige hulp, en grote menigte derzelve, vgl. Deut. 28:4. verwijsteksten
55 Versta de grote diepte die in de aarde is, uit dewelke de zeeën, fonteinen, rivieren, meren, beken, enz., hun oorsprong nemen. Vgl. Gen. 1:2. verwijsteksten
 
26 De zegeningen uws vaders 56gaan te boven de zegeningen mijner voorvaderen, tot aan het einde van de 57eeuwige heuvelen; die zullen zijn op het 58hoofd van Jozef, en op den hoofdschedel des 59afgezonderden zijner broederen.
56 Niet alleen omdat zij mij opnieuw bevestigd, klaarder geopenbaard en nader vervuld zijn, maar ook gaan in het gemeen over al mijn kinderen, die dan ook in meerder getal zijn dan de kinderen van mijn vader en grootvader waren, tot het verbond Gods behorende.
57 Dat is, die van den beginne geweest zijn. Vgl. Deut. 33:15. Ez. 36:2. Hab. 3:6, en voorts Ps. 72:5, 7, 17; 89:37, 38. verwijsteksten
58 Dat is, zij zullen rijkelijk uitgestort worden over Jozef; om van hem over al zijn nakomelingen in gelijke mate af te vloeien.
59 Te weten tot bijzondere macht en heerschappij, om een behouder van zijn geslacht te zijn.
 
27 60Benjamin zal als een wolf verscheuren; des morgens zal hij roof eten, en des 61avonds zal hij buit uitdelen.
60 Dat is, de Benjaminieten zullen in aard, conditiën, en werken enigszins te vergelijken zijn bij de wolven, die altijd uit zijn om te roven, het geroofde te verscheuren, het verscheurde te verslinden, en onder hun jongen uit te delen. Want zij zullen ten oorlog genegen zijn, en kloek in het gebruik der wapenen. Zie hiervan de vervulling Richt. 3:15. Insgelijks Richteren 19; 20. 1 Samuël 12; 14; 15. verwijsteksten
61 Dat is, gehele dagen zullen zij met oorlogswerken bezig zijn.
 
28 Al deze stammen Israëls zijn twaalf; en dit is hetgeen dat hun vader tot hen sprak, als hij hen zegende; hij zegende hen, een iegelijk naar zijn bijzonderen zegen.
 
Jakob sterft
29 Daarna gebood hij hun en zeide tot hen: 62Ik word verzameld tot mijn volk; 63begraaft mij bij mijn vaders, in de spelonk die daar is in den akker van 64Efron, den Hethiet;
62 Zie Gen. 15 op vers 15 en Gen. 25:8. verwijsteksten
63 Van het gebruik van het begraven zie Gen. 23 op vers 4. verwijsteksten
64 Zie Gen. 23 op vers 10. verwijsteksten
 
30 In de spelonk kwelke 65is op den akker 66van Machpéla, die tegenover 67Mamre is in het land Kanaän, die Abraham met dien akker gekocht heeft van Efron, den Hethiet, tot een erfbegrafenis.
k Gen. 23:9, 16. verwijsteksten
65 Hij beschrijft deze spelonk dus naarstiglijk, zowel om te tonen dat hij grote begeerte had daar begraven te worden, als omdat hij vreesde, dat zij de plaats niet wel onthouden mochten hebben. Want Jozef was nu omtrent negen en dertig jaren uit het land van Kanaän geweest, en zijn broeders omtrent zeventien jaren.
66 Zie Gen. 23 op vers 9. verwijsteksten
67 Anders genaamd: Hebron, gelegen in den stam van Juda, Gen. 23:19; 35:27. verwijsteksten
 
31 68Aldaar hebben zij lAbraham begraven en Sara, zijn huisvrouw; daar hebben zij Izak begraven en Rebekka, zijn huisvrouw; en daar heb ik Lea begraven.
68 Dit verhaalt Jakob in het lange, eensdeels om het hart van zijn kinderen af te trekken van Egypte, en op te scherpen in het verwachten van het beloofde land; anderdeels om aldus openlijk te betuigen, dat hij in de voetstappen van Abrahams en Izaks geloof volhardde.
l Gen. 25:9; 35:29. Hand. 7:16. verwijsteksten
 
32 69De akker, en de spelonk die daarin is, is gekocht van de zonen van Heth.
69 Hebr. De koping van den akker en van de spelonk, die daarin is, is van, enz. Anders: in de bezitting of het erfgoed van den akker en van de spelonk, die daarin is, gekocht van, enz.
 
33 Als Jakob voleind had aan zijn zonen bevelen te geven, 70mzo legde hij zijn voeten tezamen op het bed, en hij gaf den geest, en hij werd 71verzameld tot zijn volken.
70 Het schijnt, dat Jakob de voorgaande rede gedaan heeft zittende overeind in het bed, om het woord Gods, hetwelk hij verder wilde uitspreken, te vereren en op zijn gemak beter voort te brengen; daarna, dat hij dit gedaan hebbende, en door zijn zwakheid niet meer kunnende alzo zitten, zich weder nedergelegd, en zijn voeten in het bed bijeen uitgestrekt heeft, om gerustelijk den dood te verwachten, en zijn geest Gode te bevelen.
m Hand. 7:15. verwijsteksten
71 Zie op vers 29. verwijsteksten

Einde Genesis 49